وبلاگ دکتر پریسا

3-2.jpg

انواع تزریق برای تسکین درد زانو

آرتروز زانو شایع ترین نوع آرتروز در جهان هست که در هر سنی ممکنه رخ بده اما شایع ترینش سن ۵۰ سال به بالا هست. این بیماری در اثر تخریب پیشرونده ای که در غضروف مفصل زانو رخ میده ایجاد میشه و به آرامی پیشرفت میکنه. غضروف موجود از استخوان‌های ناحیه زانو در برابر ساییدگی محافظت میکنه. هیچ درمان قطعی برای استئوآرتریت، که به آن آرتریت ساییدگی یا بیماری مفصلی دژنراتیو نیز گفته میشه، وجود نداره اما درمان هایی هستن که میتونن به کاهش درد و التهاب کمک کنن.
اگر داروهای خوراکی به درد استئوآرتریت زانو کمکی نکنن، پزشک ممکنه تزریق دارو رو مستقیماً برای مفصل زانو پیشنهاد بده. تزریق در زانو برای درد آرتروز شامل کورتیکواستروئید (کورتیزون)، اسید هیالورونیک (ژل)، پلاسمای غنی از پلاکت، ماتریکس بافت جفت، بوتاکس و تزریق معکوس (آسپیراسیون مایع) میشه.

 

Elderly woman suffering from knee pain. Tendon problems and joint inflammation on dark background. - knee injection news photo image

۱- تزریق کورتیکواستروئید

کورتیکواستروئیدها یا کورتیزون داروهای ضد التهابی هستنن که میتونن درد، تورم و التهاب را کاهش بدن. آنها متداول ترین تزریقات زانو برای درمان زانو درد ناشی از استئوآرتریت یا آرتروز هستن. بر اساس دستورالعمل های بنیاد روماتولوژی و آرتریت آمریکا برای مدیریت آرتروز زانو، تزریق کورتیکواستروئید به دلیل نتایج بهتر و اثربخشی در کاهش علائم، نسبت به سایر انواع تزریق توصیه میشه.
• تزریق کورتیکواستروئید تحت بی حسی موضعی انجام میشه.
• برای انجام عمل بیدار خواهید بود.
• قبل از تزریق کورتیکواستروئید، مقدار کمی بی حسی به زانوی شما تزریق میشه.
• بی حسی میتونه درد کوتاه مدت و فوری در زانو را تسکین بده، اما چند ساعت پس از تزریق شروع به از بین رفتن میکنه.
• ممکنه در این زمان احساس درد داشته باشید تا زمانی که تزریق کورتیکواستروئید در دو تا سه روز بعد تاثیر بذاره.
این تزریق‌ها میتونن‌ به تسکین درد و کاهش علائم بین شش هفته تا شش ماه پس از عمل کمک کنن، هر چند این تزریق‌ها برای همه افراد مؤثر نیستن. به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی معمولاً اجازه بیش از دو یا سه تزریق در سال به شما داده نمی شه.
علائم مربوط به اثرات تزریق کورتیزون در درمان آرتروز زانو متفاوته.
• در طول یک مطالعه تزریق دوساله مشخص شده که بیماران تحت درمان با تزریق کورتیکواستروئید در مقایسه با بیمارانی که سالین تزریق کرده بودن، تسکین درد و سفتی بیشتری را در ناحیه زانو تجربه کردن.
• با این حال، تزریق کورتیزون نیز با از دست دادن غضروف مرتبطه و هیچ تفاوت قابل توجهی در درد زانو در طول زمان وجود نداره.

Platelet-rich plasma injection in the knee - knee injection News Photos Images

چه کسانی نباید تزریق کورتیزون دریافت کنن؟

استفاده مکرر از کورتیکواستروئیدها میتونه باعث ضعیف شدن عضلات، تاندون ها و رباط های اطراف زانو بشه. تزریق کورتیکواستروئید ممکنه برای بیمارانی که دیابت یا سایر مشکلات قند خون دارن توصیه نشه چون کورتیکواستروئیدها می تونن سطح قند خون را افزایش بدن.

۲- تزریق هیالورونیک

ویسکومپلنتیشن که گاهی به آن تزریق ژل نیز میگن، به تزریق اسید هیالورونیک در زانو برای کاهش درد و بهبود حرکت مفصل اشاره داره. نام های تجاری برای تزریق اسید هیالورونیک عبارتند از: Synvisc-One، Orthovisc، Euflexxa و Supartz. اسید هیالورونیک که برای تزریق استفاده میشه از شانه جوجه ها گرفته میشه.
اسید هیالورونیک یک ماده ژل ماننده که به طور طبیعی در مایع سینوویال درون هر کپسول مفصلی که همه مفاصل را احاطه کرده، یافت میشه. این ماده به عنوان روان کننده ای عمل میکنه که به استخوان ها اجازه میده به آرامی در مفاصل حرکت کننن و جذب ضربه را برای کاهش فشار و اصطکاک در مفاصل فراهم میکنه. با گذشت زمان، مقدار اسید هیالورونیک در مفاصل کاهش پیدا میکنه؛ به خصوص مفاصلی که به دلیل آرتروز از بین میرن.

چه کسانی باید تزریق هیالورونیک انجام بدن؟

گاهی اوقات تزریق اسید هیالورونیک برای بیمارانی که مبتلا به دیابت هستن و آرتروز زانو دارند توصیه میشه. چون تزریق اسید هیالورونیک قند خون را مانند کورتیکواستروئیدها افزایش نمیده. با این حال، هیچ مدرکی وجود نداره که نشون بده تزریق اسید هیالورونیک تسکین قابل توجهی برای درد زانو ایجاد میکنه و آنها برای مدیریت آرتروز زانو تحت دستورالعمل های بنیاد کالج روماتولوژی و آرتریت آمریکا توصیه نمی شن.
آن چه که در تزریق هیالورونیک اتفاق میفته:
• ممکنه بین یک تا پنج بار تزریق اسید هیالورونیک دریافت کنید.
• اگر تورم بیش از حد و تجمع مایع در مفصل زانو دارید، پزشک از یک سوزن برای آسپیراسیون یا خارج کردن مایع قبل از تزریق اسید هیالورونیک استفاده میکنه.
• در ۴۸ ساعت اول پس از تزریق اسید هیالورونیک باید از ایستادن طولانی مدت، راه رفتن، دویدن یا بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.
ممکنه تا چهار هفته طول بکشه تا متوجه هر گونه بهبود قابل توجهی بشید و اثرات آن میتونه از دو تا شش ماه متفاوت باشه. تزریق اسید هیالورونیک ممکنه هر شش ماه یک بار تکرار بشه.
مشابه کورتیکواستروئیدها، تحقیقاتی که به بررسی اثربخشی تزریق هیالورونیک می پردازه، نتایج متفاوتی به همراه داشته، در برخی از مطالعات تسکین درد قابل توجهی گزارش شده و در برخی دیگر هیچ اثر یا تأثیر ناچیزی بر درد گزارش نشده.
• هیچ عارضه جانبی عمده ای با این تزریق ها همراه نبوده.
• این می تواند باعث افزایش موقت التهاب در مفصلی بشه که تزریق در آن انجام شده و با عود نقرس کاذب پس از تزریق مرتبطه.

hyaluronic acid injection for knee arthritis - knee injection stock illustrations

۳- درمان آرتروز زانو با پرولوتراپی

پرولوتراپی که به آن درمان تکثیر (proliferation therapy) میگن، یک درمان پزشکی جایگزینه که از تزریق مواد طبیعی برای کمک به بدن برای ترمیم ساختارهای آسیب دیده استفاده میکنه. دو نوع اصلی تزریق پرولوتراپی برای مدیریت درد استئوآرتریت زانو عبارتند از تزریق پلاسمای غنی از پلاکت و ماتریکس بافت جفت.

۴- تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)

تزریق پلاسمای غنی از پلاکت، از پلاسمای خون خود شما تشکیل میشه که حاوی غلظت بالایی از پلاکت ها است و ترومبوسیت ها نیز نامیده میشن که سلول های خونی کوچکی هستن که در لخته شدن خون نقش دارن.
پلاکت ها موادی به نام فاکتورهای رشد، آزاد می کنند که باعث تحریک التیام پس از آسیب میشه. وقتی پلاسمای غنی از پلاکت به زانو تزریق میشه، این پتانسیل را داره که به ترمیم غضروف آسیب دیده کمک کنه.
این روش شامل چندین مرحله است:
• ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما از یک سرنگ برای کشیدن مقدار کمی خون از رگ (vein) بازوی شما استفاده میکنه.
• از سانتریفیوژ برای جداسازی پلاسما و پلاکت ها از گلبول های سفید و قرمز استفاده میشه. سانتریفیوژ خون حدود ۱۵ دقیقه طول میکشه تا اجزای خون جدا بشن.
• سپس پزشک پلاسمای حاوی پلاکت رو مستقیماً به مفصل زانوی شما تزریق میکنه.
• ممکنه از سونوگرافی برای کمک به دقت تزریق استفاده بشه.
یک مطالعه اخیر با مقایسه تزریق کورتیزون، هیالورونیک و PRP نشان داده که تزریق PRP از نظر تسکین درد طولانی مدت، به ویژه در فواصل شش، نه و دوازده ماهه پس از درمان، نسبت به دو مورد دیگر برتری داره.

platelet rich plasma treatment procedure infographic poster - knee injection stock illustrations

۵- تزریق ماتریکس بافت جفت (PTM)

ماتریس های بافت جفت از جفت گرفته شدن، عضوی که در دوران بارداری رشد میکنه تا اکسیژن و مواد مغذی را برای جنین در حال رشد فراهم کنه. جفت مواد مغذی را از طریق بند ناف به نوزاد در حال رشد می فرسته و در هنگام زایمان همراه با نوزاد از بدن خارج میشه.
• بافت جفت از مادر سالمی که زایمان طبیعی و بدون عارضه داشته، تهیه میشه.
• پس از برداشت، بافت جفت تمیز و حفظ میشه.
• سلول های جفت حاوی مقدار زیادی فاکتورهای رشد هستن که باعث بهبودی میشن.
مشابه با تزریق PRP، تزریق ماتریکس بافت جفت نشان داده که به بهبود سلول های غضروف آسیب دیده کمک میکنه و تغییرات غضروف را در آرتروز به تاخیر میندازه.
ممکنه ظرف دو تا شش هفته پس از تزریق پرولوتراپی، کاهش درد و بهبود استفاده از زانوی خود را تجربه کنید که اثرات آن تا یک سال ادامه داره.
هیچکدام از تزریق‌های PRP یا PTM برای درمان استئوآرتریت زانو توسط دستورالعمل‌های بنیاد کالج روماتولوژی و آرتریت آمریکا توصیه نمیشن، زیرا شواهد محدودی وجود داره که اثربخشی کلی رو نشان میده و استانداردسازی پروتکل‌های درمانی وجود نداره.

۶- تزریق اوزون در زانو

به طور گسترده پذیرفته شده که ازن دارای خواص بیولوژیکی القای اثرات ضد درد، ضد التهابی و آنتی اکسیدانی هست که با فعال کردن متابولیسم سلولی و مهار سنتز پروستاگلاندین، کاهش ادم و التهاب، و در نتیجه کاهش درد و بهبود عملکرد زانو انجام میشه.

اوزون چه کمکی به درمان آرتروز میکنه؟ شاید مهمتر از همه، اوزون درمانی به معنای مبارزه با التهاب مزمنیه که در آرتریت بسیار رایجه. اوزون فعالیت آنزیم ها را در بدن شما افزایش میده که ممکنه به توقف التهاب در منبع درد کمک کنه.

برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با اوزون درمانی این مقاله را ببینید.

تاثیر تزریق اوزون در درمان آرتروز زانو

۷- تزریق بوتاکس در زانو

توکسین بوتولینوم، معمولا به عنوان بوتاکس شناخته میشه، یک توکسین به طور طبیعی توسط باکتری تولید میشه. به طور معمول برای استراحت چروک های پیشانی و کاهش اسپاستیک عضلانی در شرایط نورولوژیک به دلیل توانایی آن در فلج شدن اعصاب استفاده میشه.
تحقیقات اولیه نشون میده که تزریق بوتاکس میتونه برای درمان استئوآرتریت زانو توسط فلج کردن اعصاب که سیگنال های درد مزمن را به مغز ارسال میکنن، استفاده بشه. ممکنه تا چهار هفته طول بکشه تا اثر کامل آن تنظیم بشه و سبب کاهش درد تا حدود شش ماه بشه.

The Strange Way Botox May Help Knee Pain | Health.com

 

۸- تزریق معکوس: آسپیراسیون مایع

آسپیراسیون مایع از مفصل، که آرتروسنتز نامیده میشه، فرآیندی هست که در اون سوزن رو به مفصل وارد می کنن تا مایع اضافی خارج بشه. زانو دارای بیشترین آسپیراسیون مفصلی است.

التهاب و تورم مفاصل که به دلیل آرتروز رخ میده، میتونه مایع سینوویال اضافی رو در داخل زانو تولید کنه، حرکت را محدود کرده و باعث افزایش درد بشه. برداشتن مایع با تنفس مفصل با سوزن میتونه به کاهش درد و بهبود تورم کمک کنه.
• ممکنه ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما از یک عامل بی حس کننده موضعی، مانند لیدوکائین، به صورت موضعی در اطراف زانو یا با تزریق آن در مفصل زانو استفاده کنه.
• یک سوزن به مفصل زانو در دو طرف کشکک وارد میشه و از یک سرنگ برای بیرون کشیدن مایع از زانو استفاده میشه.
• ممکنه آسپیراسیون مایع به تنهایی یا قبل از دریافت نوع دیگری از تزریق انجام بشه و معمولاً ۳۰ دقیقه یا کمتر طول بکشه تا تکمیل بشه.
• عامل بی حس کننده معمولاً پس از دو تا چهار ساعت از بین میره. معمولاً یک تا دو روز پس از عمل کمی درد وجود داره.
تسکین درد ناشی از آسپیراسیون مایع میتونه شش ماه یا بیشتر طول بکشه.
در حالی که آرتروسنتز اغلب برای تشخیص و قبل از تزریق مفصل انجام میشه، معمولاً به تنهایی برای اهداف درمانی استفاده نمیشه، چون مشکل زمینه ای که باعث افیوژن مفصل شده را برطرف نمیکنه (یعنی افیوژن اغلب به سرعت برمی گرده).

Botox for body parts - knee injection news stock images

هنگامی که زانو درد پس از آزمایش گزینه های محافظه کارانه مانند داروهای ضد درد و فیزیوتراپی همچنان ادامه داره، میشه از تزریق برای کمک به کاهش درد مزمن و التهاب که عملکرد روزمره را محدود میکنه، استفاده کرد. اطمینان حاصل بشه که در مورد خطرات و مزایای تزریق زانو با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کردید تا با توجه به علائم و سابقه پزشکی خود، تعیین کنین که آیا این گزینه برای شما مناسب است یا خیر.
در حالی که تزریق میتونه به کاهش درد و التهاب کمک کنه، اما مشکل اصلی درد زیر زانو را درمان نمیکنه. فیزیوتراپی اغلب پس از تزریق زانو برای کمک به بهبود تحرک و تقویت عضلات اطراف برای حمایت از مفصل زانو توصیه میشه. این میتونه به مدیریت علائم و جلوگیری از بازگشت درد بیشتر کمک کنه.

 

عوارض احتمالی تزریق در زانو

تمام تزریقاتی که در زانوانجام میشه با خطرات احتمالی مثل خونریزی، کبودی، تورم و افزایش درد پس از عمل همراهه. همچنین خطر ایجاد عفونت در محل تزریق وجود داره. همیشه قبل از هر اقدامی خطرات تزریق را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خودتون در میان بذارید.

 

اگه شما هم با مشکل آرتروز زانو مواجه هستید ، برامون کامنت کنید  تا بررسی کنیم یا در صورت لزوم برای مشاوره با شما تماس میگیریم. من دکتر پریسا یوسف فام روزهای فرد در مطبم هستم تا ویزیتتون کنم ولی حتما قبلش وقت رزرو کنید

 

رزرو وقت با دکتر پریسا  


cover.jpg

 

پای پرانتزی یک عارضه نسبتا شایع در جامعه هست. احتمالا شما هم افرادی رو در اطرافیان خود با این مشکل دیده اید.

بدشکلی پرانتزی یک حالت نادرستی در اطراف زانو هست که افراد، در هر سنی ممکنه به این عارضه دچار بشن. این عارضه با نام‌ها و اصطلاحات پزشکی رایج دیگه ای نیز شناخته میشه، از جمله ساق باندی (یا کجی) ساق پا، سندروم پرانتزی، پاهای خمیده، بدشکلی واروس، ژنو واروم و تیبیا وارا.

پای پرانتزی چیست؟

پای پرانتزی وضعیتیه که در اون پاهای یک فرد خمیده به نظر میرسن، به این معنی که زانوهای فرد حتی زمانی که مچ پاها در کنار هم قرار دارند باز میمونند. پرانتزی بودن پا به عنوان ژنوواروم مادرزادی نیز شناخته میشه

پرانتزی بودن پا گاهی اوقات میتونه نشانه یک بیماری زمینه ای مثل بیماری بلانت یا راشیتیسم باشه و ممکنه منجر به آرتروز در زانوها و لگن بشه. گزینه های درمانی شامل بریس، گچ گیری یا جراحی برای اصلاح این ناهنجاری های استخوانی هستن.

این وضعیت در نوزادان به دلیل موقعیت تنگ اونهادر رحم نسبتاً رایجه. به طور معمول، هیچ درمانی برای نوزادان لازم نیست. پاهای کودک زمانی که شروع به راه رفتن میکنه، معمولا بین ۱۲ تا ۱۸ ماهگی شروع به صاف شدن می کنند. در بیشتر موارد، عوارض جانبی پایداری وجود نداره. در صورتی که کودک شما بیش از ۲ سال دارای پای پرانتزی هست، باید به پزشک مراجعه کنید.

۴ علت بروز پای پرانتزی در افراد

  1. بیماری بلانت
    بیماری بلانت یکی از بیماری های مربوط به زانو هست که علت بروز این عارضه اختلال در صفحه رشد بالایی استخوان تیبیا یا درشت نی هست.
    در بیماری بلانت، که به آن تیبیاوارا نیز گفته میشه، ساق پا به طور غیرطبیعی رشد میکنه و زیر زانو خم میشه. همانطور که کودک شما شروع به راه رفتن می کند، خم شدن پاها بدتر میشه.
    این وضعیت ممکنه در سنین پایین ظاهر بشه، اما در برخی موارد تا زمانی که کودک به بلوغ نرسه علائم قابل توجه نیست. با گذشت زمان، پرانتزی بودن پا میتونه منجر به مشکلات مفصلی در زانو بشه.
    بیماری بلانت در زنان، آمریکایی های آفریقایی تبار و کودکان چاق و کوتاه قد شایع تره، همچنین کودکانی که زود راه رفتن رو شروع میکنن در معرض خطر بیشتری هستند. به طور معمول یک کودک باید بین ۱۱ تا ۱۴ ماهگی راه رفتن رو به تنهایی شروع کنه.
    زانوی پرانتزی در اثر بیماری بلانت
  2. راشیتیسم
    راشیتیسم یک بیماری ناشی از کمبود طولانی مدت ویتامین D اهست. این کمبود استخوان ها را نرم و ضعیف میکنه و باعث خم شدن پاها میشه. اگر پای پرانتزی در اثر نرمی استخوان در سنین پایین ایجاد بشه با مصرف ویتامین D و کلسیم درمان میشه اما در صورتی که راشیتیسم پیشرفته باشه نیازمند جراحی خواهد بود.
    زانوی پرانتزی در اثر راشیتیسم
  3. بیماری پاژه استخوانی
    این بیماری متابولیک بر ترمیم و بازسازی استخوان ها تأثیر منفی میذاره و در نتیجه، استخوان ها آن طور که باید بازسازی نمیشن. در این بیماری سلول های سازنده استخوان تازه قادر به جبران استخوان خورده شده نیستن در نتیجه بافت استخوان نرم و شکننده ایجاد میکنن. بعد از پوکی استخوان، این بیماری شایع ترین بیماری مربوط به استخوان هست.
    با گذشت زمان، این عارضه میتونه منجر به پرانتزی شدن پا و سایر مشکلات مفصلی بشه.
    بیماری پاژه در افراد مسن شایع تره و می توان با تشخیص و درمان به موقع، این عارضه رو با موفقیت مدیریت کرد.
    زانوی پرانتزی به علت پاژه استخوانی
  4. پرانتزی شدن پا به علت کوتولگی یا دوارفیسم
    شایع ترین شکل کوتولگی ناشی از وضعیتی به نام آکندروپلازیه که حدود ۷۰ درصد از موارد رو شامل میشه میانگین قد یک فرد کوتوله ۱۲۲ سانتی متر هست. کوتولگی یک اختلال رشد استخوانیه که در طول زمان میتونه منجر به پرانتزی شدن پا بشه. پرانتزی بودن پا در کودکان یکی از علائمیه که نشون میده کودک ممکنه مبتلا به کوتولگی باشه. 

علل دیگر

پرانتزی بودن پا همچنین می تواند نتیجه موارد زیر باشه:

  • شکستگی های استخوانی، که به درستی بهبود نیافته اند
  • استخوان های غیرطبیعی یا دیسپلازی استخوان
  • مسمومیت با سرب
  • مسمومیت با فلوراید

شناخت علائم پای پرانتزی

این عارضه بسیار قابل تشخیصه. وقتی بایستید و پاها و مچ پاها را کنار هم قرار بدید  زانوهایتون با هم برخورد نمی کنند. پاها به صورت پرانتزهای متقارن به نظر می رسند.

بیشتر موارد پاهای پرانتزی در کودکان از زمان ۱۲ تا ۱۸ ماهگی شروع به بهبود میکنه. در صورتی که پاهای فرزندتان بعد از ۲ سالگی هنوز خمیده هست، یا اگر وضعیت بدتر شد، باید با پزشک کودکتون در این مورد صحبت کنید.

علائم پرانتزی شدن پا چیست؟

علائم سندرم پای پرانتزی عبارتند از:

  • خم شدن پاهایی که بعد از سه سالگی هم بهبود نمی یابند
  • هنگام قراردادن پاها و مچ پاها در کنار هم، زانوها همدیگه رو لمس نمی کنند
  • درد زانو یا لگن
  • کاهش دامنه حرکتی در لگن
  • مشکل در راه رفتن یا دویدن
  • بی ثباتی زانو
  • آرتروز پیشرونده زانو در بزرگسالان
  • بیماران یا والدین ممکنه از شکل پاها ناراضی باشن.

تشخیص پای پرانتزی

تشخیص پرانتزی بودن پا کار سختی نیست ، اما فقط پزشک میتونه به شما بگه که این وضعیت چقدر شدیده یا اینکه آیا ناشی از یک بیماری زمینه ایه.

در طول ویزیت، پزشک احتمالاً پای شما را اندازه گیری میکنه و راه رفتن شما رو بررسی میکنه.

پزشک ممکنه برای مشاهده هر گونه ناهنجاری استخوانی در پاها و زانوهای شما، اشعه ایکس یا سایر آزمایشات تصویربرداری رو تجویز کنه. همچنین ممکنه آزمایش خون برای کمک به تعیین این که آیا پرانتزی بودن پا به دلیل بیماری دیگری مثل راشیتیسم یا بیماری پاژه ایجاد شده ، ضروری باشه.

تشخیص پای پرانتزی

پای پرانتزی چگونه درمان میشود؟

معمولاً درمان برای نوزادان و کودکان نوپا توصیه نمیشه مگر اینکه یک بیماری زمینه ای شناسایی شده باشه. اگر پرانتزی بودن پا شدید باشه یا به مرور بدتر بشه، ممکنه درمان توصیه بشه. گزینه های درمانی عبارتند از:

  • کفش مخصوص
  • بریس ها
  • گچ گرفتن پا
  • جراحی برای اصلاح ناهنجاری های استخوانی
  • درمان بیماری ها یا شرایطی که باعث پرانتزی شدن پا میشن.

موارد خفیف ممکنه ابتدا در طول زمان توسط متخصص ارتوپد کودکان بررسی بشه. همچنین ممکنه برای اصلاح تدریجی زوایای پاها از بریس استفاده بشه. هنگامی که بریس کارساز نباشه، ممکنه جراحی توصیه بشه. فیزیوتراپی نیز نقش مهمی در درمان داره، به خصوص اگر جراحی انجام شده باشه.

گچ گرفتن پا برای زانوی پرانتزی

 

درمان های جراحی

در یک کودک در حال رشد و مبتلا به زانوی پرانتزی ، ممکنه از جراحی با حداقل برش به صورت هدایت‌ شده برای تحریک اندام به رشد تدریجی صاف و مستقیم استفاده بشه.

در نوجوانانی که از نظر اسکلتی بالغ هستن و در بزرگسالان، جراحی استئوتومی درمانی برای صاف کردن پا هست.استئوتومی Osteotomy نوعی عمل جراحیه که در آن استخوان بیمار با عمل جراحی و بصورت کنترل شده ای بوسیله جراح و با وسایل خاصی برش داده شده و شکسته میشه. برای تعیین محل و میزان تغییر شکل استخوان از اشعه ایکس استفاده میشه. در بیشتر موارد، استخوان درشت نی پا درمان میشه، اما شرایطی وجود داره که استخوان ران یا هر دو استخوان ران و استخوان درشت نی پا تحت درمان قرار میگیرن.

وقتی که تغییر شکل زانو متوسط باشه، استئوتومی معمولاً با تثبیت داخلی ثابت میشه (صفحه یا میله ای که وارد پا میشه).

زمانی که ناهماهنگی شدیدتر باشه، تنظیم مجدد تدریجی اندام از طریق استئوتومی با فیکساتور خارجی انجام میشه. با کمک فیکساتورهای خارجی، پین ها به استخوان وارد میشن و از بدن بیرون می زنند تا به یک ساختار تثبیت کننده خارجی متصل بشن.

در برخی موارد، شرایط زمینه ای پای پرانتزی باعث میشه که یک پا کوتاه تر از پای دیگه باشه. این مشکل هم با استفاده از جراحی افزایش طول اندام قابل اصلاحه.

 

 

آیا میتوان از پرانتزی شدن پا جلوگیری کرد؟

هیچ پیشگیری شناخته شده ای برای پاهای پرانتزی وجود نداره. در برخی موارد، ممکنه بتوانید از شرایط خاصی که باعث ایجاد پرانتزی شدن پاها میشن، جلوگیری کنید.

برای مثال، میتونید با اطمینان از دریافت کافی ویتامین D، از طریق رژیم غذایی و قرار گرفتن در معرض نور خورشید، از راشیتیسم پیشگیری کنید. نحوه دریافت ایمن و صحیح ویتامین D از نور خورشید مهمه.

اگر کودک شما بعد از ۲ سالگی هنوز علائم پای پرانتزی داره حتما با پزشک کودک صحبت کنید. تشخیص و بررسی زودهنگام پای پرانتزی به شما و فرزندتون در مدیریت این عارضه کمک میکنه.

آرتروز اصلی ترین اثر بلند مدت پاهای پرانتزیه و متونه بسیار دردسر ساز باشه. هنگامی که شدید باشه، به دلیل فشارهای غیرعادی اعمال شده، میتونه زانو، پا، مچ پا و مفاصل ران رو تحت تاثیر قرار بده.

 

۴ حرکت اصلاحی برای بهبود پای پرانتزی

در ادامه ۴ تمرین اصلاح ساق پا رو بررسی می کنیم. لازم هست که این تمرینات رو در زمان مشخصی انجام بدید(ترجیجا صبح ها). علاوه بر این، اگر در لگن یا مفاصل خود احساس درد کردید، بلافاصله درمان رو قطع کنید. در چنین مواردی با پزشک خود صحبت کنید.

۱. تمرین با غلتک فومی

این تمرین در جمع کردن زانوها موثره.  یک غلتک فوم رو بین زاتوهاتون قرار بدید.. صاف بایستید و دستاتون رو بالای سر ببرید.  به آرامی بدون خم کردن زانوها به جلو خم بشید و سعی کنید انگشتان پا رو لمس کنید.

اگر نمیتونید انگشتان پای خود رو لمس کنید، سعی کنید تا حد امکان پایین برید. دست ها رو به آرامی به موقعیت شروع برسونید. این تمرین رو ۱۰ بار تکرار کنید.

تمرین برای پای پرانتزی

۲. اسکات با حرکت رو به داخل انگشتان پا

هدف از این تمرین تقویت عضلات پشت ران هست. شما تو این حرکت اسکات رو به روش دیگری انجام خواهید داد. سعی کنید تمرکزتون روی عضله پشت ران قرار بدید. به یاد داشته باشید که ورزش نیاز به تمرکز ذهن شما داره..بایستید و پاهایتان ۳ اینچ از هم فاصله داشته باشن. انگشتان پا رو به هم نزدیک کنید تا به یکدیگر برخورد کنند. در حالی که انگشتان پا به همدیگه نزدیک میشن، تا حد امکان به حالت اسکوات بنشینید. دامنه حرکت در این تمرین بسیار محدوده و مثل اسکات معمولی نیست. شما باید فقط تا جایی که میتونید پایین بیایید. مهمتر از همه، اطمینان حاصل کنید که از عضله پشت ران شما درگیره.این تمرین رو ۱۰ بار در روز انجام بدید.

تمرین برای پای پرانتزی

۳. چرخش داخلی لگن

یک تشک یوگا پهن کنید و به پهلو دراز بکشید. پاهاتون رو در وضعیت یکی روی دیگری نگه دارید. پاها باید محکم به هم نزدیک بشن.

به آرامی هر دو پای خودتون رو روی زانو خم کنید. تا زمانی که پای شما عمود بر بدن شما باشه (۹۰ درجه نسبت به بدن) به خم شدن ادامه بدید.

بدن شما به صورت یک خط صافه و پا از زانو با زاویه ۹۰ درجه خم میشه.

حالا پا رو تا جایی که ممکنه بالا بیاریدو زانوها باید همدیگه رو لمس کنن . این کار را ده بار انجام بدید و همین کار رو در طرف دیگه تکرار کنید.

تمرین برای پای پرانتزی

۴.کشش پیریفورمیس

این تمرین روی عظلات لگن و باسن شما تمرکز میکنه. این تمرین به شل شدن عضلات لگن کمک میکنه و به نوبه خود زانوها رو نزدیک میکنه. صاف به پشت دراز بکشید. پاها رو طوری خم کنید که زانوهاتون به سمت سقف باشه.

حالا پای راست رو بلند کرده و روی زانوی چپ خودتون قرار بدید. از  شکاف بین پاها، دست راستتون رو وارد کرده و پای چپتون رو نگه دارید. همچنین میتونید از دست چپ برای حمایت بیشتر استفاده کنید. ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید. برای پای دیگه تکرار کنید. این کار رو ده بار در روز انجام بدید.

تمرین برای پای پرانتزی

اگر شما هم با این مشکل مواجه هستید شما میتونید سوالات خودتون رو در بخش نظرات بپرسید تا به شما جواب بدم. در صورت نیاز به مشاوره تلفن تماس خودتون رو بنویسید تا با شما تماس بگیریم.

اگر قصد دارید برای درمان مشکلتون اقدام کنید، جهت ویزیت، از طریق گزینه زیر به صورت آنلاین وقت رزرو کنید.

دکتر پریسا

رزرو وقت با دکتر پریسا  


COVER-1.jpg

آرتروز زانو یک ناهنجاری شایع هست که با درد، گرفتگی و نقص در عملکرد مشخص میشه.

آرتروز زانو با از بین رفتن طبیعی غضروف ها با گذشت زمان ایجاد میشه. هنگامی که عضروف های اطذاف مفصل از بین زفتند و استخوان ها بر روی همدیگه کشیده شدند ورم مفصل ایجاد میشه.

روش های مختلف درمانی مورد استفاده برای آرتروز انو شامل درمان دارویی ضد التهابی، فیزیوتراپی زانو، روش های کم تهاجمی و در نهایت در موارد ضروری جراحی، می باشند.

تا به امروز، مطالعات متعددی در مورد استفاده داخل مفصلی ازون، از اکسیژن در آرتروز زانو و مزایای بالقوه درمانی آن انجام شده.

اوزن تراپی در درمان آرتروز زانو

آرتروز یک بیماری سایشی تخریبیه که باعث درد، اختلال در عملکرد و فعالیت های روزانه میشه. در آرتروز زانو، تخریب غضروف و استخوان تحتانی به همراه تنگ شدن فضای مفصلی اتفاق میفته. علاوه بر عوامل بیومکانیکی، ضربه و چاقی، التهاب نقش مهمی رو در ایجاد آرتروز ایفا میکنه.

گزینه های درمانی برای آرتروز دردناک زانو اغلب رضایت بخش نیستن، چون ۴۰٪ از بیماران درد مداوم بعد از عمل رو پس از آرتروپلاستی کامل زانو گزارش میدن. در حال حاضر هیچ درمانی برای آرتروز زانو وجود نداره که بتونه پیشرفت ساختاری مربوط به این بیماری رو کم کنه. بنابراین اهداف اصلی درمان ارائه تسکینی برای علائم، بهبود عملکرد مفاصل و تأخیر در جراحی هست.

یکی از اقدامات اصلی درمان های داخل مفصلی ، اعم از کورتیکواستروئیدها تا اسید هیالورونیک (HA) و محصولات بیولوژیکی برای کاهش ناراحتی های التهابی در مفصل هستند. در سالهای اخیر، علاقه فزاینده ای به اثرات ازون وجود داشته که میتونه با خیال راحت از طریق داخل مفصل انجام بشه و به دلیل سهولت روشهای آماده سازی ، استفاده از این روش در محیط های سرپایی به صورت پیوسته در حال افزایشه. تزریق اوزن یکی از تزریقات داخل مفصله که در کلینیک تخصصی طب فیزیکی انجام میشه. تزریق اوزن به رفع التهاب و کمک به ترمیم بافت به ویژه در انواع آرتروز کمک میکنه.

آیا ازون درمانی به آرتروز کمک میکنه؟

باتوجه به تحقیقات انجام شده، به طور گسترده ای پذیرفته شده که ازون دارای خواص بیولوژیکی ایجاد کننده بی حسی، اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی هست که با فعال شدن متابولیسم سلولی و مهار سنتز پروستاگلاندین سبب کاهش ورم و التهاب و در نتیجه کاهش درد و بهبود عملکرد زانو انجام میشه. این کار با استفاده از یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی با افراد مورد مطالعه که در یک دوره سه بار تزریق OOT یا HA را دریافت می کنند، انجام گرفته است.

ازون اکسیژن داخل مفصلی چندین دهه هست که در حوزه پزشکی مورد استفاده قرار میگیره. مقالات جدید نتایج امیدوارکننده ای در مورد اثر اکسیژن-ازون در آرتروز زانو گزارش داده اند.

چگونه ازون میتونه به افراد مبتلا به آرتروز زانو کمک کنه؟

ازون بیش از یک قرنه که در درمان پزشکی برای درمان بیش از ۱۰۰ بیماری مورد استفاده قرار گرفته است. ازون به دلیل خواص ضد باکتریایی خودش ، برای درمان زخم ها و عفونت ها و ضدعفونی آب آشامیدنی نیز استفاده میشه. با توجه به مزایای ازون که به وضوح مشاهده میشه ، محققان شروع به مطالعه سیستماتیک اثرات بیماری ها و اختلالات خاص انجام داده اند.

یک مطالعه جدید درباره ازون درمانی نشان داده که ازون میتونه به طور موثر درد ناشی از آرتروز زانو را کاهش بده و عملکرد اون رو بهبود ببخشه. بر اساس نتایج مطالعه ، دانشمندانی که این آزمایش رو انجام دادند، درمان را هم بی خطر می دانند. اوزن میتونه جایگزین خوبی برای کورتون در درمان دردها و التهابات مفصلی باشه.

یک تحقیق که در PLoS One منتشر شد که شامل مطالعه روی ۹۸ بیمار مبتلا به آرتروز زانو بود. نیمی از بیماران هفته ای یکبار در طول ۸ هفته در مفاصل زانو خود تزریق اوزن داشتند و نیمی دیگر تزریق تسکین دهنده رو انجام دادند.

پس از گذشت دو ماه از درمان، محققان همه بیماران رو از لحاظ درد زانو و عملکرد زانو آزمایش کردند و دریافتند کسانی که ازون دریافت کردند نسبت به افرادی که تسکین دهنده استفاده کردند، به طور قابل توجهی درد کمتر و عملکرد زانوی بهتری دارند.

این بیماران درد کمتر و عملکرد داشتند و همچنین در آزمایش تعادل و ریسک عملکرد بهتری نسبت به گروه تسکین دهنده داشتند.

از بین نزدیک به ۱۰۰ بیمار مورد مطالعه، هیچ یک عوارض جانبی جدی گزارش نکردند.

بر اساس این نتایج ، محققان به این نتیجه رسیدند که ازون درمانی یک روش ایمن موثر برای درمان آرتروز زانو هست. آنها دریافتند افرادی که ازون در مفاصل زانو تزریق می کنند نه تنها با خیال راحت درد زانو رو کاهش میدن بلکه از عملکرد بهتر زانویشان نیز لذت می برند و احتمال مشکلات مرتبط با آرتروز زانو مانند زمین خوردن تصادفی رو کمتر دارن.

روش های مخصوص ازون درمانی که اثر مثبت خودشان رو می گذارند به طور کامل درک نشده اند، اما تحقیقات نشون میده که ازون بر سیستم ایمنی تأثیر مثبت میذاره – تا حدی به عنوان یک آنتی اکسیدان و جلوگیری از یک فرآیند مضر معروف به نام تنش اکسیدکننده عمل میکنه.

با توجه به پتانسیل ازون این روش نه تنها به آرتروز کمک میکنه بلکه در چندین مشکل پزشکی دیگر هم کاربرد داره. تحقیق در مورد برنامه های کاربردی بالقوه این درمان و عملکرد این برنامه به احتمال زیاد ادامه پیدا خواهد کرد. با جمع آوری داده های بیشتر ، ما بهتر میتونیم از قدرت درمانی آن برای بهبود زندگی استفاده کنیم.

جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی درمان اوزون تراپی برای آرتروز زانو و یا رزرو نوبت کلیک کنید. 

رزرو وقت با دکتر پریسا  

سازوکار ازون درمانی برای آرتروز چیه؟

ازون درمانی راهی برای تزریق ازون به بدنه. گاهی اوقات اتوهموتراپی (autohemotherapy) نامیده میشه. پزشکان از ازون که نوعی اکسیژن قوی هست و یک گاز طبیعیه استفاده و اون رو با خون بیمار مخلوط می کنند. سپس مجدداً در بدن شما تزریق میشه تا به بدن شما در مقابله بهتر با علائم آرتروز کمک کنه. گاز اوزون برای بهبود اکسیژن دریافتی و تقویت پاسخ سیستم ایمنی بدن استفاده میشه.

بعد از اوزن ترابی جریان خون در مفاصل افزایش پیدا میکنه و همچنین اکسیژن رسانی به مفصل زانو بهتر انجام میشه و به این ترتیب سلول های داخلی مفصل زانو برای ترمیم بافت آسیب دیده زانو تحریک میشن.

اوزن با بهبود اکسیژن رسانی و جریان خون باعث جلوگیری از تخریب بیشتر مفصل و کمک به بازسازی و ترمیم غضروف مفصلی میشه بنابراین اوزن علاوه بر تسکین درد در آرتروز، نقش درمان و غضروف ساز نیز دارد.

فواید اوزن تراپی برای ورزشکاران

ورزشکاران معمولا در طول دوران زندگی ورزشی خودشون دچار آسیب های مختلفی میشن. برای حفظ سلامتی و درمان ورزشکاران و بهبود عملکرد اونها روشهای زیادی وجود داره اما یکی از جدیدترین روش ها اوزون تراپی هست که علاوه بر درمان بیماری هایی مثل آرتروز زانو، باعث افزایش ظرفیت اکسیژن رسانی بدن در ورزشکاران میشه.

از جمله فواید اوزن تراپی برای ورزشکاران :

  • کاهش تورم و درد ناشی از آسیب های ورزشی و تسریع روند بهبود آسیب ها
  • افزایش اکسیژن رسانی به تمام بافت ها و سلول های بدن.
  • جلوگیری از دردهای عضلانی پس از فعالیت های سنگین.
  • فواید اوزون تراپی در ورزشکاران

بعد ازون تراپی چه احساسی دارید؟

مواردی شامل سوزش چشم، سرفه، تهوع، سبکی سر یا سردرد خفیف محتمله. این علائم موقتی هستند و معمولاً مدت کوتاهی پس از درمان برطرف میشن. این موارد ممکنه یک واکنش بهبودی باشند. نام فنی “سم زدایی” یا احساس بدتر شدن قبل از احساس بهتر شدنه.

چند بار باید ازون درمانی انجام دهیم؟

بسته به‌شدت بیماری، درمان‌ها معمولاً ۳ بار در هفته انجام میشن تا بهبودی سریع ایجاد بشه. درمان‌ها رو میشه یک‌بار در هفته انجام داد، اما درمان‌های بیشتر باعث افزایش زمان بهبود میشن.

 

ازون چقدر در بدن شما باقی میمونه؟

عوارض اوزن درمانی برگشت‌پذیر هستند. بهبود و برگشت به حالت اولیه از چند ساعت تا ۴۸ ساعت پس از قرار گرفتن در معرض ازون بالا صورت می‌گیره.

 

در صورتی که در مورد اوزن تراپی سوالی دارید میتونید سوالاتتون رو در قسمت کامنت مطرح کنید. اگر نیاز به مشاوره دارید بنویسید تا باهاتون تماس بگیریم.

من دکتر پریسا یوسف فام روز های فرد برای ویزیت در مطبم هستم ولی حتما وقت رزرو کنید.

دکتر پریسا یوسف فام

 

رزرو وقت با دکتر پریسا  


cover.jpg

مدت مطالعه : ۱۰ دقیقه

صافی کف پا معمولاً به عنوان قوس های افتاده پا نیز شناخته میشه، این یک عارضه نسبتاً شایعه که می تونه تا ۳۰ درصد از جمعیت رو تحت تأثیر قرار بده و از هر ۱۰ نفر در ۱ نفر ایجاد علائم میکنه.

کف پا در حالت عادی دارای یک قوس طبیعی و انعطاف پذیره و کف پای صاف به حالتی میگن که پا این قوس طبیعی رو نداشته باشه که ممکنه برای فرد ایجاد مشکل کنه. با فعالیت بدنی زیاد ، این عارضه میتونه باعث درد بشه.

صافی کف پا چیست؟

وقتی قوس های داخلی پا صاف باشه ، هنگام ایستادن تمام کف پاها زمین رو لمس می کنه. بسیاری از افراد با وجود کف پای صاف مشکل خاصی ندارن و به زندگی عادی خودشون می پردازن. تا زمانی که این عارضه منجر به دردهای اسکلتی در قسمت های دیگه بدن مثل کمردرد و زانو درد نشه نیاز به درمان خاصی نیست.

صافی کف پا عموما یک مشکل مادرزادیه. وقتی که قوسها در دوران کودکی رشد نمی کنند ، پاهای تخت میتونه یک وضعیت معمول و معمولاً بدون درد باشه. در موارد دیگه ، پاهای صاف پس از آسیب دیدگی یا در اثر بالا رفتن سن ایجاد بشه.

پاهای صاف ممکنه گاهی اوقات در مچ پا و زانوها ایجاد مشکل کنه چون این وضعیت می تونه چینش پاها رو تغییر بده. اگر درد ندارید ، معمولاً هیچ درمانی برای صافی کف پا لازم نیست.

افراد دارای کف پای صاف ممکنه در پیاده روی، دویدن و ایستادن طولانی مدت دچار مشکل بشن.

صافی کف پا

۳ نوع شایع صافی کف پا

 

  • کف پای صاف انعطاف پذیر
    کف صاف انعطاف پذیر متداول ترین نوع این عارضه هست. وقتی که پا روی زمین نیست قوسهای پا ظاهر میشن و وقتی پاها روی زمین باشه کف پا کاملاً زمین رو لمس می کنه.
    این نوع صافی کف پا عموما مشکلی برای فرد ایجاد نمیکنه.
  • کف پای صاف صلب یا غیر قابل انعطاف
    این حالت کمتر شایع هست. در این حالت قوس کف پا در هیچ حالتی وجود ندارد. این عارضه با سفتی تاندون آشیل همراهه . تاندون آشیل استخوان پاشنه رو به عضله ساق پا متصل میکنه. اگر خیلی تنگ باشه ، ممکنه هنگام راه رفتن و دویدن احساس درد کنید. این وضعیت باعث میشه که هنگام راه رفتن یا دویدن ، پاشنه زود بلند بشه. درمان این حالت اغلب به صورت جراحیه.
  • اختلال عملکرد تاندون پشت استخوان ران
    این نوع کف پای صاف در بزرگسالی زمانی بوجود میاد که تاندونی که عضله ساق پا را به داخل مچ پا متصل میکنه آسیب دیده ، متورم یا پاره بشه.
    علت صافی کف پا

علائم صافی کف پا

بسیاری از افراد مبتلا به صافی کف پا علائمی ندارند ، اما عده ای ممکنه علائم مختلفی رو تجربه کنند که به طور کلی به شدت عارضه بستگی داره.

شایع ترین علامت صافی کف پا درده. این درد میتونه در نتیجه کشیدگی عضلات و رباط ها رخ بده.

فشارهای غیرطبیعی روی زانو و ران ممکنه منجر به درد در این مفاصل بشه. این فشارها در صورت چرخش مچ پا به سمت داخل محتمل هستند.

درد ناشی از صافی کف پا معمولاً قسمت های پایین بدن رو تحت تأثیر قرار میده:

  • درد در داخل مچ پا ( به همراه تورم احتمالی) به ویژه هنگام راه رفتن
  • درد در قوس پا
  • درد در زانو
  • درد لگن
  • درد کمر
  • درد ساق پا

احساس سفتی در یک یا دو پا از علائم دیگه صافی کف پا میتونه باشه.

صافی کف پا میتونه باعث توزیع ناهموار وزن بدن بشه. این اتفاق ممکنه منجر به ناهموار شدن کفش یا فرسودگی سریعتر از حد معمول کفش بشه ، به خصوص در یک طرف کفش این اتفاق میفته که این میتونه منجر به آسیب دیدگی بیشتر بشه. دردی که ناشی از صافی کف پا باشه معمولا با تعویض کفش هم بهبود پیدا نمیکنه.
صافی کف پا با درد

 ۶ علت شایع صافی کف پا

  • عوامل ژنتیکی : صافی کف پا میتونه از والدین به فرزندان منتقل بشه.
  • قوس های ضعیف کف پا : قوس انعطاف پذیر که هنگام قرار گرفتن پا روی زمین صاف میشه.
  • آسیب پا یا مچ پا
  • آرتروز یا آرتریت روماتوئید
  • آسیب ، اختلال در عملکرد یا پارگی تاندون درشت نی پشت پا
  • بیماری های سیستم عصبی یا عضلانی ، مانند فلج مغزی ، دیستروفی عضلانی یا مهره شکاف دار

موارد دیگه ای که ممکنه باعث صافی کف پا بشه وضعیتی به نام سندروم تونل تارسال هست. این وضعیت باعث میشه استخوان های پا به طور غیرمعمولی به هم متصل بشن و در نتیجه سفتی و صافی پا ایجاد بشه.

تشخیص این بیماری توسط متخصصان اطفال معمولاً در دوران کودکی صورت میگیره.
سندروم تونل تارس

یکی دیگه از مواردی که ممکنه باعث بروز عارضه صافی کف پا بشه چاقی و دیابت هست. در صورت ابتلا به چاقی یا دیابت ، افراد احتمالاً دچار صافی کف پا میشن. صافی کف پا همچنین در دوران بارداری بیشتر دیده میشه.

صافی کف پا با افزایش سن هم ایجاد میشه. فعالیت مداوم پا باعث ضعیف شدن تاندون پشت استخوان تیبیا میشه. این تاندون ساختار پشتیبانی اولیه قوس پا هست.

همچنین آسیب به تاندون ممکنه باعث صاف شدن قوس پا بشه.تاندون میتونه ملتهب بشه که به اون تاندونیت میگن یا امکان پارگی پس از فعالیت بیش از حد وجود داره.

صافی کف پا همچنین می تونه در نتیجه نقص در رشد باشه که در دوران کودکی رخ داده یا با افزایش سن یا بعد از بارداری ایجاد میشه.

صافی کف پا در کودکان

کودکان و نوزادان در بدو تولد اغلب کف پای صاف دارند.

در واقع ، قوس کف پا معمولاً وجود داره اما هنوز در حال شکل گیریه. با گذشت زمان ، قوس باید به طور معمول ایجاد بشه. چربی اضافی روی پای نوزاد ممکنه قوس کف پا رو پنهان کنه.

داشتن پاهایی که در اوایل کودکی صاف به نظر می رسند به این معنی نیست که فرد برای همیشه کف پا صاف خواهد داشت.

با این حال ، اگر یک کودک در نتیجه رشد نادرست استخوان یا بیماری دیگری مانند نخاع بیفیدا ، کف پا صاف داشته باشه، پزشک اغلب به دنبال درمان علت اصلی میگرده.
صافی کف پا در کودکان

روش های درمان صافی کف پا

  • استفاده از تجهیزات حمایت کننده از پا (تجهیزات طبی):
    حمایت از پاها معمولاً اولین قدم در درمان این بیماریه. پزشک بعد از معاینه ممکنه به شما توصیه کنه که از کفی های ارتزیک استفاده کنید ، که برای حمایت از پا در داخل کفش شما قرار میگیره. برای کودکان ، پزشک ممکنه کفش های مخصوص یا پاشنه های طبی مخصوص را تجویز کنه تا زمانی که پاهای کودک کاملاً شکل بگیره.

  • تغییر سبک زندگی
    برخی تغییرات در برنامه روزانه شما میتونه کاهش درد کف پا صاف رو به همراه داشته باشه. به عنوان مثال ، پزشک شما ممکنه یک رژیم غذایی و برنامه ورزشی را برای مدیریت وزن شما برای کاهش فشار روی پاها توصیه کنه. همچنین پزشک ممکنه شما رو از به مدت طولانی ایستادن یا راه رفتن منع کنه.
  • دارو
    بسته به علت بروز عارضه ، ممکنه درد و التهاب مداوم داشته باشید. درمانگر شما ممکنه برای کاهش ناراحتی از این علائم دارو تجویز کنه. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی میتونن تورم و درد رو تسکین بدن.
  • ارتوپدی فنی و حرکات اصلاحی: حرکات اصلاحی و توان بخشی و تمرین‌های ورزشی در جهت تقویت کارکرد طبیعی پا صورت میگیره. جهت رزرو وقت برای ورزش درمانی و حرکات اصلاحی کلیک کنید.
  • جراحی پا
    جراحی در موارد جدی تر ممکنه یک گزینه باشه و معمولاً آخرین چاره است.
    جراح ارتوپدی شما ممکنه در پاهای شما قوس ایجاد کنه ، تاندون ها را ترمیم کند یا استخوان ها یا مفاصل شما را تراز کنه. اگر تاندون آشیل شما خیلی کوتاه ه، جراح میتونه اون رو بلندتر کنه تا درد شما کاهش پیدا کنه.

 

روش های تشخیص صافی کف پا

برای بررسی فیزیک پاهای شما ، پزشک حالت پاهای شما رو از جلو و عقب رصد میکنه و از شما میخواد که روی انگشتان پا بایستید. پزشک همچنین ممکنه به الگوی سایش کفش های شما نگاه کنه.

معمولا برای بررسی این عارضه آزمایش های تصویر برداری صورت میگیره. اگر درد زیادی در پا دارید ، ممکنه پزشک آزمایشات زیر رو تجویز کنه:

رادیولوژی: در یک رادیولوژی ساده از مقدار کمی اشعه برای تولید تصاویری از استخوان ها و مفاصل پای شما استفاده میشه. این روش به ویژه در تشخیص آرتروز مفید هست.

سی تی اسکن: تو این آزمایش اشعه ایکس پای شما را از زوایای مختلف گرفته و جزئیات بسیار بیشتری نسبت به اشعه ایکس استاندارد ارائه میده.

سونوگرافی: اگر پزشک شما به تاندون آسیب دیده مشکوک باشه ، ممکنه این آزمایش را انجام بده که از امواج صوتی برای تولید تصاویر دقیق از بافت های نرم بدن استفاده میکنه.

ام آر آی:  با استفاده از امواج رادیویی ، ام آر آی جزئیات بسیار خوبی از بافت های سخت و نرم رو نمایش میده.

 

چه زمانی برای درمان صافی کف پا اقدام کنیم؟

اگر درد پا دارید یا در راه رفتن و دویدن مششکل دارید ، به یک جراح ارتوپدی ، پدیاتریست مراجعه کنید.

تشخیص مشکل به چند آزمایش نیاز داره. پزشک وضعیت قوس پای شما رو هنگام ایستادن روی انگشتان پا بررسی میکنه.

 

اگر قوسی وجود نداشته باشه ، ممکنه کف پا صاف باشه که باعث درد پا میشه. پزشک همچنین وضعیت خم شدن مچ پا شما رو بررسی میکنه.

 

اگر انعطاف پای شما مشکل داشته باشه یا قوس طبیعی پا ظاهر نشه ، پزشک شما آزمایشات بیشتری مثل عکسبرداری با اشعه ایکس از پا یا اسکن برای بررسی استخوان ها و تاندون های پای شما تجویز می کنه.

مراجعه به پزشک برای صافی کف پا

ورزش هایی برای بهبود صافی کف پا

همونطور که گفتیم صافی کف پا (یا پای پرونیت) یک مشکل شایعه. بسیاری از افراد از صافی کف پا درد ندارند ، اما ممکنه باعث بعضی از مشکلات مچ پا ، زانو ، مفصل ران یا کمر شما بشه.

انجام کشش های زیر برای کشش تنگی ناشی از صافی کف پا و تقویت قوس پا بسیار مفیده.

این تمرینات رو ۳ بار در هفته انجام بدید. کشش ها رو به مدت ۱ دقیقه نگه دارید. برای تمرینات قدرتی ۲ ست ۱۰ تکراری انجام بدید.

اطمینان حاصل کنید که در هنگام تمرین یا بعد از آن هیچ دردی حس نمی کنید. در صورت وجود درد ، بلافاصله تمرین رو متوقف کنید.

  1. تقویت عضلات قوس پا
    روی صندلی بنشینید و پای درگیر رو از روی ران پای دیگه عبور دهید. یک باند دور پا بپیچید. مطابق تصویر با دست ، پا رو بالا بیارید. به آرامی در برابر کشیدن باند ، پا رو به حالت اولیه در بیارید.
    ورزش برای صافی کف پا
    ورزش برای صافی کف پا
  2. چرخش پنجه پا
    صاف روی صندلی بنشینید و حوله ای که زیر پای شما قرار گرفته ، با کمک چرخش انگشتان پا حوله رو به سمت خودتون بکشید. پاشنه رو روی زمین نگه دارید. برای پیشرفت ، وزنه ای روی حوله بذارید.
    ورزش برای صافی کف پا
  3. بالا بردن پاشنه با فشار
    پنجه پای درگیر رو روی پله ای روی حوله قرار بدید. حوله را با انگشتان پا جمع کنید و پاشنه رو به سمت زمین پایین بیارید. برای بالا رفتن ، فقط از پای مخالف استفاده کنید و بعد تمام وزن رو به پای درگیر منتقل کنید و دوباره پایین بیارید.
    ورزش صافی کف پا
    ورزش صافی کف پا
  4. کشش ماهیچه ساق پا
    روی یک پله بایستید و فقط قسمت جلوی پا رو روی پله قرار بدید. پاشنه پا رو پایین بیارید تا زمانی که در ماهیچه ساق پا احساس کشیدگی کنید. حالت رو حفظ کرده و آرام باشید.
    نکته: با بالا بردن پای دیگر می تونید این تمرین رو فقط با یک پا انجام بدید.
    ورزش برای صافی کف پا
  5. کشش فاشیای کف پا
    جلوی دیوار بایستید. انگشتان پا رو به سمت دیوار دراز کرده و سعی کنید زانو رو به سمت دیوار بیارید تا جایی که در زیر پا کشش ملایمی احساس کنید. وضعیت رو حفظ کرده و آرام باشید.
  6. آزاد کردن عضله فاشیای کف پا
    روی یک صندلی صاف بنشینید و یک پا رو روی یک توپ تنیس قرار بدید ، پای دیگه رو صاف روی زمین قرار بدید تا در حالت خنثی قرار بگیرید (کمی قوس دار). توپ رو به زیر قوس پا بچرخانید.
    ورزش برای صافی کف پا

 

اگه شما هم مشکل صافی کف پا رو دارید، برامون کامنت کنید  تا بررسی کنیم یا در صورت لزوم برای مشاوره با شما تماس میگیریم. من دکتر پریسا یوسف فام روزهای فرد در مطبم هستم تا ویزیتتون کنم ولی حتما قبلش وقت رزرو کنید

 

رزرو وقت با دکتر پریسا  


2.jpg

زمان مطالعه : ۱۰ دقیقه

افراد زیادی هستند که با مشکل داغ شدن کف پا، به خواب رفتن کف پا به مطب مراجعه می کنند.

معمولا همه ی ما مشکل خواب رفتن دست یا پا رو تجربه کردیم. معمولاً دلیلی برای نگرانی وجود نداره و ممکنه این مشکل در اثر فشار بر اعصاب وقتی که مدت زیادی در یک موقعیت بودید ایجاد شده باشه و هنگام حرکت باید این احساس داغی کف پا از بین بره.

اما تکرار مداوم این مشکل به ویژه اگه به همراه درد باشه برای افراد آزار دهنده هست و نیاز به بررسی جدی تر داره. چرا که این مشکل در صورت درمان نشدن ممکنه تشدید بشه و حتی به بقیه قسمت های پا مثل ساق پا هم منتقل بشه.

برخلاف تصور عموم که بی حسی اندام ها رو به چربی خون بالا ربط میدن، بی حس شدن یا گزگز کف پا میتونه علل مختلفی داشته باشه که شایع ترین اون به اعصاب ربط داره.
دیسک کمر و فشار روی اعصاب، دیابت، بیماری های تیروئید، کمبود ویتامین و کم خونی، سندروم پای بی قرار، آسیب اعصاب ناحیه مچ پا و پیچ خوردگی مچ پا و علل روانی مهمترین علل بروز این مشکل هستن.

بنابراین اگه مدت زیادی هست که این مشکل رو دارید بهتره علت این مشکل رو به صورت اساسی بررسی کنید.

علائم بی حسی کف پا

سوزن سوزن شدن در پا یکی از نگرانی های معمول هست. بعضی از افراد در برخی مواقع گزگز پا رو حس می کنند. همچنین ممکنه پاها علاوه بر بی حسی احساس درد داشته باشن.

بسیاری از افراد همراه با بی حسی در پاها ، علائم اضافه ای رو همزمان یا به طور متناوب تجربه می کنند مثل:

مور مور شدن کف پا

احساس سوزش

احساس قلقلک یا خارش

احساس خزیدن چیزی در زیر پوست

مشکل در راه رفتن

حساسیت به لمس پا

کبودی

احساس داغی در پا

ورم و قرمز شدن پا

۱۲ علت شایع بروز بی حسی کف پا

همونطور که گفتیم غالباً ، پاهای فرد به دلیل حالت بدنی موقتی بی حس میشه. با این حال ، بی حسی مزمن یا طولانی مدت در پا تقریباً همیشه نشانه یک بیماری زمینه ایه. در ادامه این علل رو بررسی میکنیم:

  1. نوروپاتی دیابتی

    برخی از افراد دیابتی دچار نوعی آسیب عصبی به نام نوروپاتی دیابتی میشن. نوروپاتی دیابتی میتونه باعث بی حسی ، سوزن سوزن شدن و داغی پا و در صورت شدید بودن ، درد پاها نیز بشه.
    دیابت یکی از مهمترین دلایل مورمور شدن کف پا است. نوروپاتی دیابتی نتیجه آسیب عصبی ناشی از افزایش قند خونه.
    برای درمانش چیکار کنیم؟ دیابت رو میشه با تغییر در سبک زندگی و چندین دارو مانند انسولین کنترل کرد. اگه شما مشکل سوزن سوزن شدن کف پا دارید پزشک باید سابقه پزشکی شما رو مطالعه کنه و ضمن معاینات فیزیکی و آزمایش خون تشخیص میده که شما مبتلا به دیابت هستید یا نه و آیا دیابت علت مور مور شدن پاهای شماست یا نه.
    بیماری نوروپاتی به وسیله تست نوار عصب و عضله قابل تشخیص است.
  2. دیسک کمر و فشار روی اعصاب

    اگه با یک فرد مبتلا به دیسک کمر در مورد بیماری اش صحبت کنید به احتمال زیاد از بی حس شدن کف پا شکایت میکنه. بله بی حسی کف پا یک علامت شایع در دیسک کمر هست و ممکنه یک فرد مبتلا به دیسک کمر در طول روز چندین بار با این موضوع مواجه بشه.
    دیسک بین مهره ای می تونه باعث  فشار اعصاب منتهی به پا بشه و در نتیجه باعث درد و گاهی اوقات گزگز یا بی حسی پا میشه. این فرآیند ساییدگی و بیرون زدگی دیسک می تونه باعث بشه عصبی که منجر به حرکت پاهای شما میشه هنگام خارج شدن از ستون فقرات فشرده بشه.
    برای درمان این مشکل لازمه که فشار از روی مهره ها برداشته بشه.بی حسی پا با درمان دیسک کمر حل میشه.
    برای درمانش چیکار کنیم ؟ اگر شما این مشکل رو دارید لازمه که به پزشک مراجعه کنید و پزشک درمانهایی مانند مصرف دارو، ورزش درمانی، استراحت و پرهیز از فعالیت سنگین، لیزر درمانی و یا جراحی دیسک کمر رو تجویز میکنه.
  3. بارداری

    احساس خارش در پاها در دوران بارداری غیرمعمول نیست. رشد رحم ، می تونه به اعصاب پایین پاها فشار وارد کنه. این باعث ایجاد احساس سوزن سوزن شدن میشه. شاید بتوانید سوزن سوزن شدن رو با یک سری کارها از بین ببرید مثلا پاهاتون رو موقع استراحت بالاتر از سطح بدن قرار بدید و موقعیت خودتون رو تغییر بدید.
    اگر سوزن سوزن شدن بدتر شد و از بین نرفت و یا با ضعف یا تورم همراه بود باید توسط پزشک معاینه بشید.
    بی حسی کف پا در بارداری
  4. کمبود ویتامین در بدن
    عدم دریافت کافی ویتامین های خاص، به خصوص ویتامین های گروه B ، میتونه باعث سوزن سوزن شدن پا بشه. علت کمبود ویتامین می تونه به دلیل رژیم غذایی نامناسب یا یک بیماری زمینه ای باشه.
    از کجا بفهمم کمبود ویتامین ب دارم ؟ برای اطمینان از وجود ویتامین های ب در بدن نیاز به آزمایش خون دارید اما بطور کلی اگر کمبود ویتامین B-12 داشته باشید ممکنه برخی از علائم زیر رو داشته باشید:
    خستگی
    تنگی نفس
    سرگیجه
    سوزن سوزن شدن و سردی در دست و پا
    سردرد
    درد قفسه سینه
    مشکلات گوارشی
    حالت تهوع
    بزرگ شدن کبد
    برای درمان کمبود ویتامین ب چیکار کنم ؟ پزشک شما یک سابقه پزشکی و خانوادگی شما رو بررسی میکنه ، معاینه فیزیکی انجام میده و از نتیجه آزمایش خون کمبود ویتامین رو تشخیص دهد.
    بسته به علت پایین بودن سطح ویتامین،ممکنه به مکمل های ویتامین یا درمان دیگه ای نیاز داشته باشید.
    بی حسی پا در اثر کمبود ویتامین
  5. مشکلات کلیوی

    نارسایی کلیه ممکنه باعث گزگز پا بشه. نارسایی کلیه می تونه دلایل زیادی داشته باشه، اما شایع ترین اون دیابت و فشار خونه.
    علائم گزگز کف پا ناشی از نارسایی کلیه عبارتند از:
    درد ، سوزن سوزن شدن و بی حسی در پاها
    گرفتگی عضلات پا
    ضعف عضلانی
    برای درمانش چیکار کنم ؟ بعد از مراجعه به پزشک ، پزشک شما ممکن است تعدادی آزمایش انجام دهد تا مشخص شود آیا نارسایی کلیه علت گزگز پا است. آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
    آزمایش عصبی
    تست نوار عصب و عضله که فعالیت عضلات را اندازه گیری میکنه.
    تست سرعت هدایت عصبی
    آزمایش خون
    درمان نارسایی کلیه شامل دیالیز و پیوند کلیه هست.
  6. بیماری های خود ایمنی

    بیماری های خود ایمنی بیماری هایی هستند که در اونها بدن به سلولهای خودی حمله میکنه. تعدادی از بیماری های خود ایمنی میتونن باعث گزگز پا بشن. از جمله:
    لوپوس
    ام اس
    سندرم گیلن باره
    بیماری سلیاک
    آرتریت روماتوئید (RA)
    برای تعیین اینکه آیا یک اختلال خود ایمنی باعث سوزن سوزن شدن پاهای شما شده یا نه، پزشک یک شرح حال خانوادگی و پزشکی دقیق از شما انجام میده و پس از یک معاینه فیزیکی و به احتمال زیاد تعدادی آزمایش خون متوجه مشکل شما میشه.
    درمان بیماری های خود ایمنی متفاوته و ممکنه شامل تغییرات رژیم غذایی و داروها باشه.
  7. التهاب اعصاب در اثر عفونت
    تعدادی از بیماری های عفونی می تونه باعث التهاب اعصاب بشن که در نتیجه این میتونه منجر به گزگز پا بشه.  این عفونت ها عبارتند از:
    بیماری لایم
    زونا
    هپاتیت B و C
    ایدز
    جذام
    اگه فکر می کنید ممکنه دچار بیماری های عفونی باشید ، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک سابقه پزشکی شما رو بررسی میکنه و به همراه یک معاینه فیزیکی  و احتمالاً تجویز آزمایش بیماری های عفونی خون مشکل شما رو تشخیص میده.
    درمانش چطوریه؟ درمان بسته به نوع عفونت شما میتونه متفاوت باشه ، اما احتمالاً شامل دارو نیز میشه.
  8. بی حسی پا در اثر عوارض جانبی داروها
    برخی از داروها میتونن به عنوان یک عارضه جانبی باعث گزگز شدن پا بشن. متداول ترین داروهایی که باعث این امر میشن، داروهایی هستند که برای مقابله با سرطان (شیمی درمانی) استفاده میشن و داروهایی که برای درمان HIV و ایدز استفاده میشن. برخی دیگه شامل داروهایی هستند که برای درمان تشنج، مشکلات قلبی و فشار خون بالا استفاده میشن.
    اگه دارویی مصرف می کنید و احساس گزگز در پاها دارید ، باید با پزشکتون مشورت کنید. پزشک تشخیص میده که آیا این مشکل یکی از عوارض جانبی داروی شما هست یا نه. بعد از اون تصمیم خواهد گرفت که آیا دوز مصرفی شما باید تغییر کنه یا نه.
    داروهای سندروم پای بی قرار
  9. گیر افتادگی عصب
    گیر افتادگی عصب میتونه باعث گزگز پا بشه. گیر افتادگی عصب ممکنه به دلیل آسیب دیدگی یا تورم باشه.

    گیر افتادگی عصب زمانی رخ میده که فشار زیادی به عصب توسط بافت های اطراف مانند استخوان ها ، غضروف ها ، عضلات یا تاندون ها وارد بشه. این فشار عملکرد عصب را مختل میکنه و باعث درد ، گزگز ، بی حسی یا ضعف میشه.گیر افتادگی عصب میتونه در تعدادی از نقاط بدن شما ایجاد بشه.
    در گیر افتادگی عصب ممکنه شما مواردی مثل درد در پا، حساس شدن پا و کاهش دامنه حرکت رو تجربه کنید.
    برای درمانش چه کاری انجام بدیم؟ اول لازمه که به پزشک مراجعه کنید تا ضمن معاینه فیزیکی شما تشخیص بده که مشکل گیرافتادگی عصب دارید یا نه. برای این کار ممکنه از شما تست نوار عصب و عضله گرفته بشه و یا به آزمایشات سونوگرافی یا ام ار ای نیاز باشه.
    درمان گیر افتادگی عصب ممکنه شامل موارد زیر باشه:
    استراحت و عدم انجام فعالیت سنگین
    دارو
    فیزیوتراپی
    در مواقعی جراحی.
  10.  قرار گرفتن در معرض سموم
    قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی و سمی میتونه باعث گزگز پا بشه. همچنین ممکنه باعث درد ، بی حسی ، ضعف و مشکل در راه رفتن نیز بشه.
    بعضی از سموم که در صورت بلعیدن یا جذب شدن از طریق پوست میتونن باعث گزگز پا بشن
    آرسنیک
    تالیوم
    حشره کش های آلی
    الکل
    برخی از داروهای گیاهی
    ضد یخ
    چسب
    تشخیصش چطوریه؟ تشخیص اینکه گزگز پا به علت قرار گرفتن در معرض سموم باشه دشواره. پزشک شما شرح حال پزشکی ، شامل جزئیات مربوط به محیط کار و خانه شما ، رژیم غذایی شما و هرگونه مکمل دیگه ای رو که مصرف می کنید بررسی میکنه. ممکنه همچنین آزمایش های دیگه ای از جمله آزمایش خون لازم باشه.
    درمانش چطوریه؟ درمان ممکنه شامل داروها ، اقدامات ایمنی و تغییر در محل کار یا خانه باشه تا فرد کمتر در معرض سموم قرار بگیره.
  11. اختلالات تیروئید
    کم کاری یا پرکاری تیروئید میتونه علت اختلالات حسی از جمله بی حسی دست و پا باشه. از اونجا که تیروئید یک اختلال هورمونیه و تعادل هورمون ها رو در بدن تغییر میده، این ممکنه باعث ورم کردن بدن شما بشه و به اعصاب شما فشار وارد کنه.

    تشخیص و درمانش چطوریه؟ تشخیص علائم تیروئید سخته و بهتره اگه دچار سوزش کف پا هستید به یک متخصص ارتوپدی مراجعه کنید.

  12. علل ناشناخته
    گاهی اوقات افراد احساس سوزن سوزن شدن در پاها می کنند و علت مشخصی نداره. پزشکان این بیماری رو ناشناخته یا”ایدیوپاتیک” می نامند.

    این وضعیت بیشتر در افراد بالای ۶۰ سال دیده میشه. هنگام ایستادن یا راه رفتن ممکنه علائم گزگز ، درد ، بی حسی ، ضعف و عدم ثبات رو تجربه کنید.
    تشخیصش چطوریه؟ پزشک شما معاینه جسمی رو انجام میده و تعدادی آزمایش انجام میده تا مواردی رو که می تونه باعث علائم شما بشه رو رد کنه.
    درمان ممکنه شامل موارد زیر باشه:
    داروی مسکن
    اقدامات ایمنی
    تجویز کفش مخصوص

چگونگی تشخیص بی حسی کف پا

تشخیص بی حسی در دست یا پا نیاز به بررخی آزمایشات و تست ها داره از جمله :
آزمایش خون

معاینه مایع مغزی نخاعی.

تست نوار عصب و عضله

سی تی اسکن

ام ار آی

نمونه برداری عصب.

نمونه برداری پوست برای بررسی انتهای رشته های عصبی

روش های درمان گزگز کف پا

درمان مناسب بی حسی کف پا کاملاً به علتش بستگی داره.
درمان دارویی :

گزینه های پزشکی برای بهبود بی حسی طولانی مدت در کف پاها شامل موارد زیره که باید حتما با مشورت پزشک مصرف بشه:

داروهای ضد افسردگی. برخی از داروهای ضد افسردگی مثل دولوکستین و میلناسیپران برای درمان فیبرومیالژی تایید شده هستند.

کورتیکواستروئیدها. بعضی از کورتیکواستروئیدها می توانند به کاهش التهاب مزمن و بی حسی مرتبط با بیماری هایی مثل MS کمک کنند.

گاباپنتین و پرگابالین. داروهایی که سیگنال عصبی رو مسدود یا تغییر میدن و میتونن به کاهش بی حسی مرتبط با بیماری هایی مثل فیبرومیالژی ، MS و نوروپاتی دیابتی کمک کنند.

درمانهای خانگی :
اگر دچار بی حسی یا گزگز در پاها هستید باید با پزشک خودتون مشورت کنید تا شما رو در مورد بهترین دوره درمان خود توصیه کنه همچنین مواردی وجود داره که می توانید در خانه برای کاهش علائم خود انجام دهید ، که شامل موارد زیره:

  • استراحت و عدم انجام فعالیت سنگین: اگه بی حسی کف پای شما در اثر آسیب یا صدمه باشه استراحت و در خانه ماندن به بهبود شما کمک میکنه و از آسیب های بعدی جلوگیری میکنه.
  • استفاده از یخ : برای برخی شرایط مانند سندرم تونل تارس یا آسیب دیدگی ، ایجاد سرما در ناحیه آسیب دیده میتونه بی حسی و درد رو کاهش بده. اما بیش از ۲۰ دقیقه از یخ استفاده نکنید.
  • حرارت و گرما : برای بعضی از افراد ، استفاده از کمپرس حرارتی در ناحیه بی حس میتونه باعث افزایش خونرسانی و همزمان شل شدن عضلات بشه. این میتونه شامل گرمای خشک ناشی از پد های گرمایشی یا گرمای مرطوب حوله های بخارپز یا بسته های گرم کننده مرطوب باشه. همچنین میتونید حمام یا دوش آب گرم براتون مناسبه.
  • ماساژ: ماساژ دادن پاها باعث افزایش گردش خون و همچنین کمک به تحریک اعصاب و عضلات میشه که میتونه عملکرد اونها رو بهبود ببخشه.
  • استفاده از بریس و ابزار های حمایتی: برای افرادی که فشار زیادی به اعصاب وارد میشه ، بریس ها میتونن به کاهش فشار و هرگونه درد و بی حسی بعدی کمک کنند. کفش های طبی نیز میتونه کمک کننده باشه.
  • ورزش: عدم انجام ورزش مناسب میتونه باعث ضعف قلب و رگ های خونی بشه و توانایی اونها رو در پمپاژ خون به اندام تحتانی کم کنه. فعالیت هایی مثل یوگا ، پیلاتس و … میتونن جریان خون رو تقویت کرده و التهاب یا درد مزمن رو کاهش بدن.
  • تکنیک های ذهنی و کاهش استرس: افرادی که مبتلا به بیماری هایی هستن که باعث بی حسی مزمن میشن مثل ام اس و فیبرومیالژی، باید سعی کنند روی این موضوع متمرکز باشن که بی حسی اغلب کوتاه مدته و خود به خود برطرف میشه. استرس علائم اختلالات سیستم عصبی مرکزی رو بدتر میکنه. پس لازمه که تکنیک های مدیتیشن رو چند روز یک بار انجام بدن.
  • حمام پا با نمک : قرار دادن پاها در نمک اپسوم ممکنه به تسکین علائم کمک کنه. نمک اپسوم پر از منیزیمه که می تونه گردش خون رو افزایش بده. تصور میشه منیزیم میتونه به درمان بی حسی و سوزن سوزن شدن کمک کنه و به طور بالقوه از عود مجدد این مشکل جلوگیری کنه.
  • تنظیم خواب : مطالعات نشون میده که در بسیاری از شرایط بی حسی کف پا با کمبود خواب مناسب بدتر میشه.
  • رژیم غذایی مناسب. سو تغذیه ، به ویژه کمبود ویتامین B ،میتونه باعث آسیب عصبی و در نهاست منجر به بی حسی اندام ها بشه. دریافت ویتامین ها و سایر مواد مغذی کافی نیز میتونه التهاب و درد مزمن رو که میتونه باعث بی حسی بشه کاهش بده.

پیشگیری از بی حسی کف پا


اقداماتی مثل تغییر سبک زندگی و کاهش فاکتورهای ریسک ابتلا به برخی بیماری ها مثل دیابت و فشار خون میتونه از خطر ابتلای شما به بی حسی کف پا جلوگیری کنه. همچنین استفاده از پوزیشن مناسب هنگام نشستن و راه رفتن و عدم فشار به مچ پا میتونه احتمال بروز این مشکل رو کاهش بده.

چرا پاها در خواب سوزن سوزن می شوند؟

احساس اینکه وقتی شب در رختخواب دراز می کشید پای شما می سوزه می تونه نشانه ای از نوروپاتی محیطی که یک نوع آسیب عصبی هست باشه. تقریباً نیمی از افراد دیابتی در صورت آسیب رساندن به گلوکز اضافی به دیواره رگ های خونی که باعث تغذیه اعصاب میشن ، نوعی آسیب عصبی پیدا می کنند.

شایعترین علت احساس سوزش در پاها در خواب آسیب عصبی هست که اغلب مربوط به دیابت است. علل احتمالی دیگه ای نیز وجود داره. درد ناشی از سوزش کف پا در خواب میتونه متناوب یا مداوم باشه و از خفیف تا شدید باشه.
سوزش و گزگز پاها در خواب همچنین ممکنه مرتبط با مشکل سندروم پای بی قرار باشه.
گزگز پا در خواب

آیا بی حسی کف پا یک مشکل جدی است؟ چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟


اگر احساس سوزن سوزن شدن در پاها دارید که تکرار شونده هست و از بین نمیره و یا همراه با درده یا در راه رفتن شما مشکل ایجاد کرده ، باید به پزشک مراجعه کنید. اگر نتونید پاهاتون رو به درستی احساس کنید ممکنه در معرض خطر سقوط باشید.
زمانی با پزشک درباره بی حسی کف پا صحبت کنید که:

مشکل شما به عادت های وضعیتی یا عوامل سبک زندگی ، مانند لباس تنگ و کفش ارتباط نداره.

به مدت طولانی ادامه داره.

با علائم مزمن دیگه ای همراهه.

با تغییرات دائمی یا طولانی مدت در رنگ پوست ، شکل یا درجه حرارت پاها همراهه.

تمرین های ورزشی برای بهبود سوزش کف پا

حرکت اول : کشش ماهیچه ساق پا
رو به روی دیواری بایستید و یک پا رو به سمت عقب و پای مخالف رو به سمت دیوار بکشید. زانوی پای جلویی شما باید کمی خم بشه. در حالی که پاشنه پای پشتی رو به زمین فشار میدید ، به جلو خم بشید.عضله ساق پا در عقب باید احساس کشیدگی کنه. اگر احساس کشیدگی نمی کنید ، ممکنه لازم باشه که پای عقب رو عقب تر ببرید.
ورزش های بهبود بی حسی کف پا

حرکت ۲: کشش همسترینگ نشسته

در قسمت انتهایی یک صندلی محکم بشینید. یک پا رو جلوی بدن با پاشنه روی زمین صاف کنید.

ستون فقرات رو صاف کنید و لگن رو به جلو بچرخونید.این کشش را به مدت ۳۰ ثانیه حفظ کنید.
ورزش های بی حسی کف پا

حرکت ۳ : کشش حوله

کشش حوله اگه قبل از خوابیدن و رفتن به رختخواب انجام بشه در کاهش درد موثره. بنشینید و پای درگیر رو دراز کنید. حوله ای را در اطراف پا قرار دهید و به آرامی به سمت خودتون بکشید ، باید در عضله ساق پا احساس کشیدگی کنید. ۴۵ ثانیه نگه دارید. ۲-۳ بار حرکت رو تکرار کنید. هر روز ۶-۴ بار تکرار کنید.

 

ورزش های بی حسی کف پا

 

 

اگه شما هم مشکل بی حسی کف پا دارید علائمتون رو  کامنت کنید. اگه تمرین ها رو انجام دادید نتیجه رو بنویسید. در صورت نیاز به مشاوره با شما تماس میگیریم. در صورتی که تمایل به ویزیت شدن دارید من دکتر پریسا یوسف فام روزهای فرد در مطلبم هستم. فقط حتما قبلش وقت رزرو کنید.
دکتر پریسا

رزرو وقت با دکتر پریسا  


1.jpg

مدت زمان مطالعه : ۱۰ دقیقه

معمولا افراد در طول زندگی به دلایل مختلف ممکنه زانو درد رو تجربه کنن و زانو درد یک شکایت شایع از طرف بیماران هست که در هر سنی میتونه اتفاق بیفته اما میزان زانو درد در افراد میتونه شدید یا خفیف باشه. بسته به سن افراد علت زانو درد میتونه در اونها متفاوت بشه. اما شایع ترین علل زانو درد مواردی مثل آسیب دیدگی و پارگی رباط و غضروف، آرتروز، نقرس، عفونت و …

زانو درد به علت اینکه ممکنه قدرت فعالیت روزمره فرد رو در حرکت و جنب و جوش بگیره معمولا بسیار آزار دهنده هست. در این مطلب قصد داریم این موضوع رو به طور دقیق بررسی کنیم و روش های درمان این مشکل رو مطرح می کنیم.

۵ علت شایع بروز زانو درد در افراد

همونطور که گفتیم درد زانو میتونه علت های مختلفی داشته باشه از جمله آسیب دیدگی ، مشکلات فیزیکی ، انواع آرتروز و سایر مشکلات. بیشترین دلایل درد زانو مربوط به پیری ، آسیب دیدگی مکرر زانو است. مشکلات شایع زانو شامل پیچ خوردگی یا کشیدگی رباط ، پارگی غضروف ،التهاب مفاصل و آرتروز است.

  1. آسیب دیدگی رباط زانو

    این درد زانو درد اثر آسیب دیدگی رباط های شما ایجاد میشه. رباط همون چیزیه که استخوان ران شما رو به استخوان های پایین ساق پا(درشت نی و فیبولا) متصل می کنه. رباط باعث میشه استخوانها کنارهم نگه داشته بشن و زانو یک حالت ثابتی داشته باشه.
    پیچ خوردگی و پارگی رباط زانو از آسیب هاییه که در ورزشکاران بسیار شایعه و می تونه در رباط صلیبی جلویی (ACL) ، رباط صلیبی پشتی (PCL) و رباط جانبی داخلی (MCL) رخ بده. پارگی رباط زانو همچنین میتونه در تصادفات رانندگی شدید هم رخ بده.
    آسیب ACL به ویژه در افرادی که بسکتبال ، فوتبال یا ورزش هایی که به تغییر جهت ناگهانی نیاز دارن ، بازی می کنند ، معموله.رباط ACL رباط اصلی است که از وسط مفصل بین استخوان ران و استخوان ران عبور می کند. پارگی ACL شایعترین نوع آسیب رباط در ورزشکاران هست.
    حرکاتی در ورزش مثل شروع یا توقف ناگهانی، تغییر دادن سریع مسیر، پرش یا فرود اشتباه یا برخورد با افراد دیگه میتونه باعث پارگی رباط جلویی بشه.
    علائم آسیب رباط زانو می تونه شامل موارد زیر باشه:
    – درد ناگهانی و شدید در زانو
    – دردی ممتد در هنگام راه رفتن
    – وجود صدای تق تق در زانو
    –  احساس خالی شدن در زانو و بی ثباتی در هنگام راه رفتن به پایین
    – تورم ظرف ۲۴ ساعت پس از آسیب اولیه
    هرگونه آسیب رباط میتونه منجر به درد شدید زانو بشه که ممکنه نیاز به جراحی داشته باشه.
    پارگی رباط زانو
  2. زانو درد به علت پارگی مینیسک

    آسیب هایی مثل پارگی میتونه در غضروف های زانو هم رخ بده. غضروف یک بافت نیمه سخت (سخت ، اما انعطاف پذیره)که انتهای استخوان های شما رو پوشش داده. علاوه بر این ، غضروف زانو شامل دو منیسک در دو طرف مفصله: مینیسک داخلی ، واقع در قسمت داخلی زانو و مینیسک جانبی، در خارج از زانو قرار گرفته.
    پارگی مینیسک یک آسیب شایعه و به طور معمول نیاز به جراحی داره. برخلاف آسیب رباط ، که می تونه به طرق مختلفی اتفاق بیفته ، پارگی مینیسک معمولاً در نتیجه یک حرکت واحد اتفاق می افته. به عنوان مثال ، پیچش یا چرخش ناگهانی می تواند باعث پارگی این غضروف زانو بشه.
    پارگی مینیسک با افزایش سن بیشتر دیده میشه، چرا که با افزایش سن غضروف ضعیف و نازک میشه ، بنابراین احتمال پاره شدنش بیشتره.  علائم پارگی غضروف در زانو می تونه شامل موارد زیر باشه :
    – درد در زانو

    – ورم کردن زانو
    – مشکل در خم و راست کردن پا
    – گرفتگی یا قفل شدن زانو
    – وخیم تر شدن درد و سفتی پا در روزهای پس از آسیب
    – احساس صدای تق تق در زانو در هنگام حرکت دادن پا
  3. آرتریت روماتوئید زانو
    آرتریت نوعی بیماریه که باعث التهاب و درد در مفاصل بدن میشه، اما بیشتر اوقات در زانو اتفاق میفته. آرتریت یک بیماری مزمنه که می میتونه با گذشت زمان بدتر بشه و در نهایت نیاز به جراحی داشته باشه.
    سه نوع شایع آرتریت، آرتریت روماتوئید، آرتریت پس از سانحه و آرتروز است.علائم آرتریت شامل علائم آرتروز در زانو شامل : سفتی و تورم در زانو، مشکل خم شدن کامل زانو، زانو درد
    آرتریت روماتوئید نوعی بیماری خود ایمنیه که باعث ملتهب شدن و ضخیم شدن بافت اطراف مفاصل میشه. التهاب مزمن اغلب منجر به آسیب و از بین رفتن غضروف میشه.آرتریت روماتوئید در حدود ۰.۶ درصد از جمعیت ایالات متحده رخ میده و دو تا سه برابر در زنان شیوع داره.
    علائم آرتریت روماتوئید شبیه انواع دیگر آرتریت در زانو هست یعنی: قفل شدن زانو، زانو درد، تورم زانو، خم شدن کامل زانو
  4. آرتریت پس از سانحه
    آرتریت پس از سانحه میتونه پس از آسیب جدی به زانو مثل شکستگی استخوان و پارگی رباط ، ایجاد بشه. آسیب هایی مانند شکستگی استخوان میتونه سطح مفصل را ساییده و با گذشت زمان باعث آرتروز بشه.
    آسیب های زانو میتونه با افزایش سن به غضروف های زانوی شما آسیب برسونه و منجر به علائمی مثل درد، تورم، و سفتی و سختی زانو بشه.
  5.  آرتروز زانو
    متداول ترین نوع آرتریت، آرتروزه که یک پساییدگی پیشرونده غضروف در مفصل زانو است. این اتفاق در افراد ۵۰ سال به بالا بیشتر اتفاق میفته.
    بعد از ۵۰ سال ، اثر آرتروز می تونه به دلیل ساییدگی غضروف که با افزایش سن اتفاق می افتد ، بدتر بشه.
    آرتروز اغلب نتیجه مالش استخوان بر روی استخوانه و به همان اندازه که به نظر می رسد دردناکه. آرتروز همچنین می تونه به دلیل سن ، وزن ، ژنتیک ، آسیب های قبلی ، عفونت ، بیماری (مانند تومور یا نقرس) و مشاغل خاص مانند مثل و ساز و تولید ایجاد بشه.علائم ارتروز زانو شامل موارد:

– زانو درد
–  دامنه حرکت محدود
– سفتی زانو
– تورم مفصل
-حساسیت زانو
-تغییر شکل و ضعف زانو
-دردی که با گذشت زمان بدتر میشه

طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ درد زانو که بیش از ۱ سال طول بکشد معمولاً با آرتروز مرتبطه.

نشانه های زانو درد

زانو درد میتونه بسته به علتش علائم متغیری داشته باشه که بررسی کردیم. اما به طور کلی علائمی که نشون میده شما نیاز به مراجعه به پزشک دارین شامل موارد زیر هست :

  • قفل شدن زانو ( شخص قادر به خم کردن زانو نیست)
  • قرمزی و تورم و احساس گرما در زانو
  • احساس صدای تق تق در زانو
  • مشکل در بالا و پایین رفتن از پله ها به دلیل آسیب رباط (پیچ خوردگی)
  • تغییر وزن به سمت زانو و پای مقابل
  • لنگیدن به دلیل احساس ناراحتی
  • مشکل تحمل وزن یا در هنگام راه رفتن به دلیل بی ثباتی زانو

تشخیص زانو درد

تشخیص زانودرد نیاز به یک معاینه فیزیکی دقیق از جانب پزشک داره. پزشک با استفاده از رادیولوژی و معاینه فیزیکی ، آرتروز و سایر مشکلات زانو رو تشخیص میده. از شما در مورد میزان درد ، انعطاف پذیری و عملکرد زانو ، میزان فعالیت ، هرگونه آسیب در گذشته و سابقه خانوادگی (مثلاً اگر کسی از خانواده شما به آرتروز مبتلا باشه) سوال میپرسه.

درصورتی که برای زانو دردتون نیاز به معاینه دارید میتونید وقت رزرو کنید.

رزرو وقت با دکتر پریسا  

متخصصان همچنین از آزمایشات ویژه ای برای شناسایی نوع آرتروز مبتلا به زانو استفاده می کنند. این آزمایشات می تواند شامل موارد زیر باشد:

آزمایش خون: آزمایش خون می تونه آنتی بادی ضد CCP را بررسی کنه ، که می تونه نشانگر آرتریت روماتوئید باشه. سایر آنتی بادی ها می تونن به اختلال گسترده تری مثل لوپوس ، همراه با التهاب در کل بدن مرتبط باشه.

آزمایشات رادیولوژی: اشعه ایکس می تونه به شناسایی علائم آرتروز کمک کنه ، از جمله اینکه زمانی که فضای بین استخوان ها باریکتر هست ، خارهای استخوانی وجود داره یا مفصل به درستی تراز نشده.

آزمایش MRI : تصاویر دقیق تری از استخوان ها و بافت های نرم انجام میده ، بنابراین بیشتر برای تشخیص آسیب ها و تورم غیرقابل توضیح استفاده میشه به عنوان مثال ، اگر پزشک شما به پارگی غضروف یا رباط مشکوک باشه ، به احتمال زیاد MRI روتجویز می کنه.
تشخیص زانو درد

زانو درد به هنگام خواب

افراد زیادی از زانو درد در هنگام خواب شاکی هستند. درد و تورم مفصل با افزایش سن افراد بیشتر میشه. درد در زانو می تواند راه رفتن ، دویدن و سایر فعالیت ها رو سخت کنه. همچنین می تونه خواب شب رو برای اونها سخت کنه.

مسائل مختلفی مانند آسیب یا آرتروز می تونه باعث درد زانو بشه. فرد مبتلا به آرتروز می تونه مفاصل سفت ،متورم و دردناک را تقریباً در همه مفاصلش به ویژه در زانو تجربه کنه.

درد و تورم ناشی از آرتروز می تونه در هنگام خواب فقط آزار دهنده باشه یا اونقدر شدید باشه که غیرقابل تحمل باشه.

زانو درد در هنگام خواب

روش هایی برای تسکین درد زانو در هنگام خواب وجود داره که اونها رو نام میبریم.

  • قبل از خواب یک دوش آب گرم بگیرید. حمام گرم می تونه آرامش بخش باشه. همچنین می تونه درد مفاصل رو تسکین بده و به فرد کمک کنه با درد کمتری یا بدون درد به خواب بره.
  • موقعیت(پوزیشن) خواب مناسبی برای خود پیدا کنید. هنگام خواب مهمه که از زانوها حمایت بیشتری کنید. برای انجام این کار ، فرد می تونه با استفاده از بالش ، زانوها رو بالا بکشه وتکیه گاه بیشتری ایجاد کند.
  • از پک های گرم کننده یا سرد کننده استفاده کنید. حدود ۲۰ دقیقیه قبل از خواب می توانید از این پک ها استفاده کنید.
  • داروها رو به موقع مصرف کنید. گاهی اوقات ، زمان مصرف داروهای تجویز شده میتونه باعث از بین رفتن اثرات اون در طول شب بشه. در صورت بروز این مشکل ، فرد باید با پزشک مشورت کنه تا زمان بهتری برای مصرف داروها تجویز کنه.
  • کاهش وزن داشته باشید یا وزن خود را در محدوده سالم قرار دهید. تحمل وزن اضافی باعث ایجاد فشار اضافی بر روی زانوها و سایر مفاصل میشه.
  • برنامه ها و عادت های روزمره رو تغییر دهید. برخی فعالیت ها می تونن درد زانوها رو تشدید کنه و دردی ایجاد کنه که تا شب ادامه پیدا کنه. مواردی وجود داره که فرد میتونه در طول روز انجام بده تا از درد اضافی زانو جلوگیری کنه. به عنوان مثال از انجام تمرین های ورزشی سنگین خودداری کنید، از کفش مناسب استفاده کنید، هنگام بلند کردن اجسام یا ورزش کردن از فرم صحیح استفاده کنید و …

۴ روش موثر در درمان زانو درد

بسته به اینکه دقیقاً چه چیزی باعث درد زانوی شما میشه ، روش های درمانی متفاوت خواهد بود. در ادامه برخی روش های متدوال برای درمان زانو درد رو بررسی می کنیم.

درمان زانو درد با کمک دارو : پزشک ممکنه داروهایی رو برای کمک به تسکین درد و درمان بیماری های اساسی مثل آرتریت روماتوئید یا نقرس تجویز کنه.

فیزیوتراپی: تقویت عضلات اطراف زانوی شما باعث پایداری بیشتر زانو میشه. پزشک شما ممکنه فیزیوتراپی یا انواع مختلف تمرینات تقویتی رو براساس شرایط خاصی که باعث ایجاد درد شما شده ، توصیه کنه.

اگه شما از نظر جسمی فعال هستید یا به طور منظم ورزش انجام میدید ، ممکنه به تمریناتی برای اصلاح الگوهای حرکتی که ممکنه روی زانوها تأثیر بگذاره و ایجاد یک روش خوب در حین ورزش یا فعالیت خود، نیاز داشته باشید. ورزش برای بهبود انعطاف پذیری و تعادل شما هم مهمه.
تزریق در نقاط مفصل : در برخی موارد ، پزشک ممکن است تزریق دارو یا سایر مواد رو مستقیماً به مفصل شما پیشنهاد بده. مثل کورتیکواستروئیدها که به کاهش علائم آرتروز کمک میکنه و تا حدی درد رو تسکین میده. هیالورونیک اسید می تونه به زانوی شما تزریق بشه تا تحرک رو بهبود ببخشه و درد رو تسکین بده.

پلاسمای غنی از پلاکت یا همان PRP. پی آر پی غلیظ شده بسیاری از فاکتورهای مختلف رشده که به نظر می رسه التهاب رو کاهش میده و باعث بهبود میشه. این نوع تزریق ها در افرادی که درد زانو ناشی از پارگی تاندون ، رگ به رگ شدن یا آسیب دیدگی دارن بهتر عمل میکنه.

آیا پیاده روی برای زانو درد مناسب است؟


پیاده روی به کاهش درد و ناتوانی زانو در اثر آرتروز کمک می کنه. ممکنه نگران باشید که با پیاده روی فشار بیشتری به مفاصل وارد شده و درد رو بدتر می کنه، اما برعکس، پیاده روی خون و مواد مغذی بیشتری رو به مفاصل زانوی شما می فرسته. معمولا در هنگام زانو درد آخرین کاری که افراد بهش فکر میکنند پیاده رویه. اما باید بدونید که پیاده روی برای تقویت عضلات زانو شما بسیار مفیده.

پیاده روی و زانو درد

ورزش و حرکات اصلاحی برای زانو درد

  • به پهلو دراز بکشید و گردنتون رو روی بالشت یا رول پارچه ای مناسب قرار بدید . زانوهاتون رو به سمت سینه خم کنید ، پشت رو صاف نگه دارید و پاها رو با بدن همسو کنید. پاها رو کنار هم نگه دارید ، زانوی بالایی خودتون رو به سمت سقف بلند کنید. باسن رو صاف نگه دارید اجازه ندید وقتی پاتون رو بلند می کنید به جلو بچرخه. کمی مکث کنید ، بعد به آرامی زانوی خودتون رو به سمت عقب پایین و در موقعیت شروع قرار بدید. ۱۰ تکرار از این تمرین رو روی هر پا ، ۳ ست و یک بار در روز انجام بدید. این تمرین رو ۲-۳ روز در هفته انجام بدید.

ورزش زانودرد

  • به پشت دراز بکشید و زانوهای رو خم کنید تا پاها صاف باشه. سر رو روی بالشت کوچک قرار بدید. زانوها ، پاها و لگن رو در راستای همدیگه قرار بدید. بازوها رو در کنار خودتون قرار بدید. عضلات باسن رو محکم کرده و باسن خودتون رو به سمت بالا بلند کنید. بدون ایجاد کمردرد یا فشار بیش از حد فقط باسن رو بالا ببرید. مکث کرده و سپس باسن رو به آرامی به سمت پایین بیارید. ۱۰ بار این حرکت رو تکرار کنید ، ۳ ست و یک بار در روز انجام بدید. این تمرین را ۲-۳ روز در هفته انجام بدید.

ورزش برای زانو درد

  • به پهلو دراز بکشید و زانوی پایینی خودتون رو خم کنید تا تعادل بهتری داشته باشید. سرتون رو روی بالشت کوچک یا رول حوله قرار بدید. با سفت نگهداشتن عضلات بالای ران ، زانوی بالا رو صاف کنید.
    پای خود رو بکشید تا انگشتان پا به سمت جلو قرار بگیرند ، پای خود را به سمت سقف بلند کنید و بدن رو از زمین جدا نکنید. مکث کنید ، سپس به آرامی پا رو به سمت عقب پایین و در موقعیت شروع قرار بدید. ۱۰ تکرار از این تمرین رو روی هر پا ، در ۳ ست و یک بار در روز انجام دهید. این تمرین را ۲-۳ روز در هفته انجام بدید.

ورزش های زانو درد

  • به پشت دراز بکشید و گردن رو روی بالشت کوچک یا رول حوله قرار دهید. ۱ زانو خم کنید و پای دیگه صاف باشه و پشت به حالت صاف باشه (قوس نداشته باشه). بازوها رو مستقیم و در راستای شانه ها قرار بدید.
    پای دیگه رو با سفت کردن عضلات بالای ران صاف کنید. انگشت های پا رو به سمت بالا نگه دارید ، پای خودتون رو تا ارتفاع زانوی خم شده بلند کنید. مکث کنید ، سپس به آرامی پای خود رو به سمت عقب پایین و در موقعیت شروع قرار بدید. ۱۰ تکرار از این تمرین را روی هر پا انجام بدید.این تمرین رو در ۳ ست و یک بار در روز انجام بدید. این تمرین رو ۲-۳ روز در هفته انجام بدید.

ورزش های زانو درد

  • روی دست ها و زانوها قرار بگیرید. شکم رو به سمت ستون فقرات بکشید تا عضلات شکم منقبض شود. زانو رو خم نگه دارید ،یک پا رو به پهلو بلند کنید. باسن رو رو به پایین نگه دارید تا از چرخش در ستون فقرات جلوگیری کنه. مکث کنید، سپس به آرامی زانو رو به سمت عقب پایین و در موقعیت شروع قرار بدید. ۱۰ تکرار از این تمرین رو روی هر پا انجام دهید ،این تمرین رو در ۳ ست و یک بار در روز انجام بدید. این تمرین را ۲-۳ روز در هفته انجام بدید.

ورزش های زانو درد

ادامه یک ویدیو قرار دادیم که شما می تونید حرکات اصلاحی دیگه ای رو همراه با توضیحات ببینید.

ویدیو آموزش حرکات اصلاحی برای زانو درد

اگر شما این تمرینات رو انجام دادید نتیجه رو برامون بنویسید. اگر برای زانو دردتون سوالی دارید برامون کامنت بذارید تا برای مشاوره با شما تماس بگیریم.

من سه روز هفته هم در مطبم هستم ، میتونید حضوری برای ویزیت تشریف بیارید فقط حتما قبلش وقت رزرو کنید.

سایت دکتر پریسا

رزرو وقت با دکتر پریسا  


2-1.jpg

مدت زمان مطالعه : ۵ دقیقه

 

اکثر افرادی که دچار سندروم پای بی قرار هستند با علائمی مثل احساس درد شدید در پا به خصوص در هنگام شب و در خواب، احساس بی اعصاب شدن پا، احساس سوزش در پا یا سوزن سوزن شدن به پزشک مراجعه می کنند.

این افراد از تکان های بیش از حد پاها در خواب یا نشستن به مدت زیاد شاکی هستند. این گرفتگی و حرکت دائم پاها خواب شیرین رو برای افراد عذاب آور کرده. اونها مدام احساس میکنن که باید پاهاشون رو ماساژ بدن، فشار بدن یا راه برن . اگر شما یا اطرافیانتون دچار این مشکل هستید این مقاله اطلاعات خوبی در مورد این مشکل و روش های درمانش در اختیارتون میذاره.

سندروم پای بی قرار چیست؟

سندرم پاهای بی قرار (RLS) یه بیماری شایعه که غالباً یا تشخیص داده نمیشه یا تشخیص نادرسته و مدیریت و روند درمان اون ضعیفه . این اختلال در داراز مدت با احساس ناراحتی در عمق پاها در حال استراحت ایجاد میشه که فرد رو مجبور به حرکت می کنه. علائم در شب بدتر میشه و این اختلال در خواب بیشتر شایعه.

سندروم پای بیقرار در ۷ تا ۱۱ درصد از جمعیت کشورهای غربی رخ میده و بسیاری از این افراد علائم اذیت کننده ای رو تجربه می کنند. افرادی که دچار این مشکل هستن تنها راه متوقف کردن درد را در درگیرشدن با پا یا حرکت دادن اون میبینن.

انواع سندروم پای بی قرار

این مشکل در دو نوع اولیه و ثانویه در افراد شایع هست. سندروم پای بی قرار اولیه معمولا علت بروزش مشخص نیست اما در دو سوم افراد بصورت ژنتیکی رخ میده و ممکنه از کودکی این مشکل وجود داشته باشه و تا آخر عمر ادامه پیدا کنه.

همچنین سندروم پای بی قرار ثانویه که ژنتیکی نیست و کاملا ناگهانی در افراد به وجود میاد و  ممکنه به تعدادی از بیماری ها از جمله کمبود آهن ،دیابت، بارداری و نارسایی کلیه و شاید نوروپاتی ربط داشته باشه.

هرچند علت دقیق سندروم پای بی قرار مشخص نیست اما به نظر میرسه به اختلال در انتقال عصبی دوپامین ربط داشته باشه. دوپامین یک پیام رسان مهم مغزه که در تنظیم حرکات بدن تاثیر داره.بعضی داروها مثل داروهای ضد افسردگی بر عملکرد دوپامین تاثیر میذارن.

علل سندروم پای بی قرار

نشانه ها(علائم) ابتلا به سندروم پای بی قرار چیست؟

همونطور که اشاره شد از نشانه های سندروم پای بی قرار احساس گرفتگی در پا هست که واضح ترین علامت اون تمایل به حرکت دادن شدید پا هست.

از علائم دیگه ای که در بیماران مشاهده میشه که بروز اونها در عصر یا شب بیشتر هست میشه به احساس ناخوشایند و غیرمعمول در عمق پا (مثل درد، خارش، گزگز، نبض زدن…) اشاره کرد . این وضعیت همچنین میتونه در مناطق دیگر مثل بازوها ، قفسه سینه یا سر اتفاق بیفته. این افراد معمولا به دلیل اینکه خواب مناسب ندارن معمولا بی انرژی، خسته، افسرده و گاها همراه با ضعف در سیستم ایمنی و سایر ضعف های جسمانی هستند.

۱۳ عامل موثر در به وجود آمدن سندروم پای بی قرار

همونطور که گفتیم علت این بیماری به طور دقیق مشخص نیست. در برخی از موارد این یک بیماری ژنتیکیه و از والدین به فرزندان منتقل میشه. در۹۲٪ بیماران مبتلا به RLS یکی از بستگان درجه یک با این اختلال مواجه هستند و این افراد عموما قبل از ۴۵ سالگی به این اختلال دچار میشن.

اما در مطالعات نقش یک سری عوامل و مشکلات پزشکی ثابت شده که ارتباط تنگاتنگی با بروز این مشکل دارن از جمله :

  • مقادیر کم آهن در بدن (کمبود آهن).
  • اورمیا (اختلال در عملکرد کلیه که نشانه نارسایی کلیه هست).
  • کم کاری تیروئید.
  • افسردگی
  • فیبرومیالژیا
  • بیماری پارکینسون.
  • بیماری کلیوی
  • دیابت
  • روماتیسم مفصلی
  • نوروپاتی محیطی
  • بارداری
  • دیالیز
  • داروها همچنین میتونن به در پیشرفت این اختلال تاثیرگذار باشن. چنین داروهای شناخته شده ای شامل داروهای ضد افسردگی ، داروهای آلرژی و داروهای ضد تهوع هست. کافئین ، نیکوتین و الکل هم میتونن علائم رو بدتر کنن.

چرا سندروم پای بی قرار در بارداری بیشتر شایع است؟

تقریباً یک سوم زنان باردار به بیماری سندرم پای بی قرار (RLS) مبتلا هستند. بسیاری از این افراد از قبل دچار این مشکل بوده اند و در دوران بارداری تشدید شده اما خود بارداری نیز میتونه باعث بروز این اختلال باشه.

افرادی که سندرم پای بی قرار دارن ، این مشکل رو به عنوان احساس خارش ، کشش ، سوزش ، توصیف می کنند که اصرار زیادی برای حرکت دادن پاها دارن. هنگامی که افرادا پاهای خودشون رو حرکت میدن ، احساس اغلب فروکش می کنه. این جملات از زبان زنان باردار گفته می شود که :

  • تمایل به حرکت دادن پاها دارند و گاهی اوقات با احساس ناراحتی در پاها همراهه.
  • در هنگام استراحت درد بیشتری دارند.
  • در هنگام شب درد تشدید میشه.
  • با فعالیت یا حرکت تسکین می پیدا میکنه.

سندروم پای بی قرار یکی از مهمترین دلایل اختلال خواب در دوران بارداریه (پس از نیاز به دفع ادرار و ناراحتی موضعی). این عارضه میتونه خوابیدن و همچنین کیفیت خواب رو تحت تأثیر قرار بده. کیفیت پایین خواب ممکنه منجر به خواب آلودگی در روز و عملکرد ضعیف در روز و اختلالات خلقی بشه.

معمولاً با پیشرفت بارداری شدت اون افزایش پیدا میکنه و حدود هفته ۳۰-۳۶ بارداری به اوج خودش میرسه. برای اکثر خانمها این مشکل تا حد زیادی پس از زایمان برطرف میشه.

همونطور که گفتیم علت دقیق بروز این عارضه مشخص نیست اما زنان باید از عواملی که ممکنه باعث تشدید RSL بشه از جمله خواب ناکافی ، خواب نامنظم ، کافئین و نیکوتین اجتناب کنند.

برخی از داروها ، از جمله داروهای ضد هیستامین آرام بخش ، و برخی از داروهایی که برای درمان حالت تهوع و استفراغ بارداری استفاده میشن (به عنوان مثال ، داکسی لامین و متوکلوپرامید) ممکنه بروز این اختلال رو تشدید کنن.

یوگا ، ماساژ و جوراب زنانه فشرده سازی پا نیز ممکنه مفید باشده. زنان باید از نظر کمبود آهن بررسی بشن و در صورت لزوم مکمل آهن تجویز بشه.

بارداری و سندروم پای بی قرار

درمان سندروم پای بی قرار

سندروم پای بی قرار روش های درمان مختلفی داره.از اونجایی که این مشکل روی زندگی بیمار به ویژه خواب اونها تاثیر میذاره ممکنه زندگی اونها رو با مشکل رو به رو کنه. پس درمان اون بسیار اهمیت داره.

سندرم پاهای بی قرار خفیف که با یک بیماری زمینه ای در ارتباط نیست ، فقط با چند تغییر در سبک زندگی قابل کنترله. اگر علائم شدیدتر باشه ، ممکنه به دارو نیاز باشه.

سندرم پاهای بی قرار که ناشی از یک بیماری زمینه ایه ، اغلب با روش هایی قابل درمانه. به عنوان مثال ، کم خونی فقر آهن با مصرف مکمل های آهن قابل درمانه.

اگر سندروم پای بی قرار با بارداری همراه باشه ، معمولاً ظرف ۴ هفته پس از تولد خود به خود از بین میره.

تغییر سبک زندگی : کمی تغییر در سبک زندگی ممکنه برای کاهش علائم سندرم پاهای بی قرار کافی باشه. به عنوان مثال

  • از مصرف محرک هایی مثل کافئین، الکل و … در هنگام شب خودداری کنید.
  • مصرف سیگار را ترک کنید.
  • ورزش منظم روزانه داشته باشید(از ورزش در هنگام خواب یا نزدیک به خواب خودداری کنید)
  • عادت خواب خود را بهبود دهید.ساعت خواب منظم داشته باشید. از خوردن کافئین قبل از خواب پرهیز کنید.
  • از داروهایی که علائم رو تحریک می کنند و یا باعث تشدید اونها میشن با مشورت پزشک اجتناب کنید.

در طی گذارندن یک دوره سندرم پاهای بی قرار ، اقدامات زیر ممکنه به تسکین علائم شما کمک کنه:

پاها را ماساژ دهید.

در پایان روز حمام گرم بگیرید.

استفاده از کمپرس گرم یا سرد بر روی عضلات پا.

انجام فعالیتهایی که ذهن شما را منحرف می کنه ، مثل خوندن کتاب یا تماشای تلویزیون.

تمرینات آرامشی مثل یوگا یا تای چی.

راه رفتن و کشش.

چه داروهایی برای درمان سندروم پای بی قرار مناسب است؟

آگونیست های دوپامین:  اگه علائم مکرر سندرم پای بی قرار رو تجربه می کنید ، ممکنه آگونیست های دوپامین توصیه بشه .این داروها با افزایش سطح دوپامین که اغلب در پی این اختلال کم شده ، کار می کنن.

آگونیست های دوپامین که ممکنه توصیه بشن عبارتند از:

روپینیرول

پرامی پکسول

داروی موضعی روتیگوتین

این داروها می تونن گاهاً خواب آور باشن ، بنابراین باید هنگام رانندگی یا استفاده از ابزار یا ماشین آلات محتاط باشید. سایر عوارض جانبی احتمالی می تواند شامل حالت تهوع ، سرگیجه و سردرد باشد.

اگر هنگام مصرف یک آگونیست دوپامین حالت تهوع داشته باشید ، ممکنه به شما دارو داده بشه تا در این مورد کمک کند (داروی ضد قارچ).

اختلال کنترل تکانه (ICD) یک عارضه جانبی کمتر شایع است که گاهی اوقات با آگونیست های دوپامین همراهه. افراد مبتلا به ICD قادر به مقاومت در برابر انجام کارهای آسیب زننده برای خود یا دیگران نیستند.

داروهای سندروم پای بی قرار

باید ها و نباید های ورزشی در مواجهه با سندروم پای بی قرار


 حداقل سه روز در هفته ورزش کنید.

خیلی نزدیک به زمان خواب ورزش نکنید. از ورزش سه تا چهار ساعت قبل از خواب خودداری کنید.

از انجام ورزش های با شدت بالا و زیاد خودداری کنید.

به ورزش های کم تأثیر و کم شدت پایبند باشید.

حرکت اسکات ملایم را امتحان کنید.

دو هفته یکبار ماساژ انجام دهید.

کشش پا را امتحان کنید.

تمرینی را پیدا کنید که برای شما اثربخش است.

معرفی تمرین های ورزشی برای درمان سندروم پای بی قرار

در اینجا قصد داریم سه تمرین ورزشی که برای بهبود این اختلال کمک کننده هست رو معرفی کنیم.

تمرین شماره ۱ :

روی شکم دراز بکشید و بازوها رو روی زمین قرار بدید، دست ها را کمی جلوتر از شانه ها قرار بدید. باسن رو منقبض کنید ، ناف رو به ستون فقرات بکشید و سر و سینه را از قسمت کششی ستون فقرات به سمت بالا از زمین بلند کنید. به آرامی پایین بیایید و پایین بیایید. دم برای بلند کردن ، بازدم برای پایین آوردن. پاها و باسن ها رو همیشه روی زمین نگه دارید . این کار رو شش بار تکرار کنید.

تمرین سندروم پای بی قرار

تمرین شماره ۲ :

روی زمین نشسته، پای چپ رو صاف قرار بدید و پای راست رو به طرف پهلو جمع کنید(مثل عکس). به جلو خم بشید و پشت پا رو به مدت ۶ ثانیه نگه دارید. جای پاها رو عوض کنید.

تمرین سندروم پای بی قرار

تمرین شماره ۳:

روی زمین بنشینید و پاها رو صاف کنید. خم بشید و سر خودتون رو به زانو برسونید و مچ پا رو ۶ ثانیه نگه دارید.

تمرین سندروم پای بی قرار

تمرین شماره ۴:

به پشت بخوابید و زانوها رو خم کنید. باسن را به سمت بالا ببرید و دست ها را زیر خود مشت کنید و به زمین فشار دهید. ۳ ثانیه به همین حالت بمانید و سپس کمر را به زمین فشار دهید.

تمرین سندروم پای بی قرار

اگر شما هم سندروم پای بی قرار رو تجربه کردید ، میتونید در قسمت نظرات از تجربیاتتون بگید و سوالاتتون رو بپرسید.

اگر قصد دارید برای درمان این اختلال اقدام کنید میتونید برای ویزیت به مطب من مراجعه کنید.

دکتر پریسا

رزرو وقت با دکتر پریسا  


حقوق تمامی محتوا برای دکتر پریسا محفوظ است.